Izolacje akustyczne w biurach

W nowoczesnym budownictwie bardzo ważną rolę odgrywa izolacyjność akustyczna. Dzieje się tak z powodu stale nasilającego się obciążenia hałasem. Towarzyszy on w zasadzie bez przerwy, zwłaszcza mieszkańcom miast. Jest obecny w biurach, obiektach użyteczności publicznej czy też w sklepach.

Hałas przeszkadza w koncentracji, szkodzi zdrowiu, nasila stres i obniża wydajność. W biurowych powierzchniach typu open space traci się przeciętnie 20 min czasu pracy wskutek oddziaływania hałaśliwego otoczenia, dlatego też komfortowe, odpowiednio wyciszone biura stają się obecnie ważnym atutem podczas zabiegania o wykwalifikowanych pracowników.

Dowiedz się: Jak zabezpieczyć się przed hałasem w mieszkaniach i poprawić komfort akustyczny w szkołach

Innym przykładem mogą być przerwy na lunch. Ze względu na hałas dużo osób wychodzi z restauracji wcześniej niż planowało, a wiele z nich rezygnuje z ponownej wizyty.

Sklepy odznaczające się optymalną akustyką uzyskują 5–10% wyższy utarg od tych, w których panuje niespokojna atmosfera.
Jednym ze skutecznych rozwiązań polepszających akustykę wnętrz, a co za tym idzie komfort przebywających tam osób są systemowe sufity podwieszane wykonane ze specjalnych, dźwiękochłonnych płyt.

Norma dotycząca ograniczenia hałasu pogłosowego PN-B 02151-4

Od 1 stycznia 2018 r. obowiązuje nowy zakres obowiązków związany z projektowaniem, dotyczący redukcji hałasu w pomieszczeniach budynków niemieszkalnych. Norma PN-B-02151-4 jest pierwszą polską normą odnoszącą się wprost do akustyki wnętrz. Zawarte tam zapisy dotyczą pomieszczeń w budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego, w których dobra akustyka warunkuje komfort ich użytkowania.

Norma PN-B-02151-4 definiuje rodzaje pomieszczeń oraz stawia konkretne wymagania odnośnie akustyki pogłosowej pomieszczeń w zakresie trzech parametrów. Podaje przykłady obliczeń czasu pogłosu i chłonności akustycznej oraz określa metody pomiaru i sposób oceny wyników.

Wspomniane trzy parametry, którym stawiane są wymagania w normie to: czas pogłosu (oznaczany „T”), wskaźnik transmisji mowy (oznaczany „STI”) oraz chłonność akustyczna (oznaczana „A”).

• Czas pogłosu (T) to najpowszechniej używany parametr pomieszczenia opisujący akustykę wnętrza. Jest to czas wyrażony w sekundach, po jakim natężenie dźwięku spadnie o 60 decybeli po wyłączeniu źródła dźwięku.
• Wskaźnik transmisji mowy (STI) pozwala na obiektywną ocenę zrozumiałości mowy. Jest wartością liczbową zawartą pomiędzy 0 a 1, gdzie 0 oznacza całkowity brak zrozumiałości, a 1 oznacza doskonałą zrozumiałość. STI jest zazwyczaj różny w różnych punktach pomieszczenia i zależy w głównej mierze od odległości od źródła.
  Do określenia wskaźnika transmisji mowy STI stosuje się metody pomiarowe oraz obliczeniowe, wspomagane specjalizowanym oprogramowaniem. Warto jest się z tym zwrócić do akustyka, który dokona odpowiednich pomiarów, obliczeń i analiz. Zakłada się, że zastosowanie rozwiązań akustycznych, pozwalających uzyskać czas pogłosu na poziomie 50–90% (zalecanego do pomieszczeń małych i średnich), spowoduje uzyskanie współczynnika STI o wartości większej niż 0,6. W przypadku dużych pomieszczeń oraz przy granicznych wartościach czasu pogłosu, niezbędna będzie weryfikacja STI metodami specjalistycznymi.
• Chłonność akustyczna (A) jest miarą zdolności do pochłaniania energii akustycznej przez wszystkie powierzchnie pomieszczenia, jego wyposażenia oraz przez powietrze zawarte w pomieszczeniu. Chłonność akustyczną oblicza się poprzez zsumowanie iloczynów wszystkich powierzchni (w tym wyposażenia) pomnożonych przez ich współczynniki pochłaniania dźwięku i dodanie chłonności powietrza (przy uwzględnieniu jego temperatury i wilgotności).

Norma wyróżnia trzy grupy pomieszczeń o różnym charakterze i poziomie wymagań, które stosuje się przy projektowaniu, wznoszeniu, modernizacji i przebudowie pomieszczeń zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej.

Pierwsza grupa to pomieszczenia przeznaczone do komunikacji słownej, np. sale lekcyjne i wykładowe, sale konferencyjne, sądowe itp. Dla tych pomieszczeń określone są jednocześnie wymagania odnośnie maksymalnego czasu pogłosu i minimalnej wartości wskaźnika transmisji mowy. Wymagania te są uzależnione od kubatury pomieszczenia.

W drugiej grupie znajdują się pozostałe pomieszczenia, w których zrozumiałość mowy nie jest tak istotna, natomiast ważne jest ograniczenie czasu pogłosu. W grupie tej są m.in. sale gimnastyczne, świetlice, czytelnie, hole, pokoje biurowe i gabinety lekarskie. Dla tych pomieszczeń określone są wymagania odnośnie maksymalnego czasu pogłosu, uzależnione od kubatury lub maksymalnej wysokości pomieszczeń.

Trzecia, ostatnia grupa to pomieszczenia, wobec których zastosowano uproszczoną formę wymagań, określonych minimalną wielkością chłonności akustycznej, wyrażoną jako krotność powierzchni pomieszczenia. W tej grupie znajdują się m.in. biura wielkoprzestrzenne, centra obsługi telefonicznej, szatnie czy też korytarze w hotelach, szkołach i szpitalach.

Wymagań zawartych w normie PN-B-02151-4 nie stosuje się do pomieszczeń mieszkalnych i innych pomieszczeń w budynkach mieszkalnych. Ponadto norma nie obejmuje pomieszczeń i obiektów, które mają spełniać szczególne wymagania w zakresie akustyki wnętrz (np. sale koncertowe, operowe, teatralne czy kinowe), pomieszczeń technologicznych w obiektach przemysłowych i usługowych oraz pomieszczeń w budynkach tymczasowych.

Izolacja akustyczna

Akustyka pomieszczeń (hałas pogłosowy) i akustyka budynku (izolacyjność) to dwie różne kwestie, choć mogą być realizowane częściowo przy pomocy tych samych materiałów. Akustyka budowlana zajmuje się badaniem uwarunkowań budowlanych, które mają wpływ na przenoszenie dźwięku między pomieszczeniami w obrębie budynku. Poprawa akustyki we wnętrzach nie jest prostym zadaniem. Dźwięk zawsze szuka najprostszej drogi transmisji z jednego punktu do drugiego, na której napotka najmniejszy opór. Dużą rolę w procesie wytłumiania wnętrz oraz uzyskiwania odpowiedniego czasu pogłosu odgrywają konstrukcje sufitowe.

W przypadku sufitów pod uwagę bierze się przede wszystkim ich możliwość pochłaniania odgłosów z przestrzeni stropowej, wzmocnienia tłumienia dźwięków powietrznych i uderzeniowych oraz poprawy izolacyjności akustycznej wzdłużnej między sąsiednimi pomieszczeniami.

Coraz większym zainteresowaniem wśród projektantów, architektów oraz inwestorów cieszą się dźwiękochłonne sufity akustyczne.

Produkty klasy A mają wyższy wskaźnik pochłaniania niż produkty klasy B lub C, a więc są bardziej dźwiękochłonne. Oznacza to, że bardziej efektywnie obniżają czas pogłosu, ale dobra akustyka pomieszczenia to nie tylko pochłanianie dźwięku.

Ważne są również zjawiska odbicia i rozpraszania, które niejednokrotnie są niezbędne do uzyskania dobrych warunków akustycznych. Stosując produkty klasy A, uzyskać można niższy czas pogłosu, ale nie zawsze musi to oznaczać polepszenie komfortu akustycznego.

Izolacyjność akustyczna stropów i pomieszczeń

Powierzchnia sufitu stanowi najlepsze rozwiązanie na umieszczenie w pomieszczeniu materiałów o wysokim pochłanianiu dźwięku. Ponadto skuteczna izolacyjność od dźwięków powietrznych zapobiega przenoszeniu dźwięków powstających w jednym pomieszczeniu do wnętrz znajdujących się pod nim lub nad nim.

Powstający dźwięk będzie usiłował przekroczyć wszystkie powierzchnie ograniczające, tj. sufity, ściany, podłogi, drzwi i okna. Aby poprawić akustykę np. stropu wykonanego z płyt żelbetowych lub stropu opartego na belkach drewnianych, warto zastosować sufit podwieszany o dobrej izolacyjności, stanowiący okładzinę wierzchnią pod stropem.

Kolejną kwestią są odgłosy emitowane przez wszelkiego rodzaju instalacje (wentylacyjne, klimatyzacyjne) umieszczone w przestrzeni stropowej. Tego typu niedogodności również mogą być redukowane poprzez zastosowanie akustycznych systemów sufitowych. Tłumienie dźwięku przez płyty sufitowe może wynosić od 16 do nawet 36 dB.

Często zdarza się, że ściany działowe między pomieszczeniami nie są doprowadzone do samego stropu, lecz kończą się na poziomie sufitu podwieszanego. Jeśli w takim przypadku strop nie został zaprojektowany zgodnie z zasadami akustyki wnętrza, dochodzi do „zwarcia akustycznego”, które uniemożliwia zachowanie niezbędnej dyskrecji między pomieszczeniami oddzielonymi ścianą działową.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!