Rewitalizacja budynków z betonu komórkowego zalanych podczas powodzi

Jak przywrócić w zalanych budynkach z betonu komórkowego stan pozwalający na użytkowanie?

Osuszanie budynku

By można było rozpocząć prace naprawcze zalanych budynków, niezbędne jest ustąpienie wód popowodziowych. Jeśli to nastąpi, należy zapewnić intensywne wysychanie budynku w czasie ok. 2 mies. W tym okresie trzeba też zapewnić maksymalne wietrzenie budynku. Nie zaleca się osuszania budynku silnie ogrzanym powietrzem w początkowym okresie po powodzi, gdyż nagłe osuszenie powierzchni elementów z betonu komórkowego może doprowadzić do spękań w wyniku różnicy naprężeń między wyschniętą warstwą a silnie zawilgoconym rdzeniem.

Jeżeli tynk zewnętrzny wykazuje słabą przyczepność (odspajanie, głuchy odgłos przy opukiwaniu), należy skuć jego warstwę, co ułatwi wysychanie muru. Podobnie powinno się postąpić z wykończeniem wewnętrznym, tzn. usunąć tapety, farby i warstwę tynku, jeśli odspaja się od podłoża. Dzięki temu odsłonięty mur z betonu komórkowego będzie wysychał szybciej. Czas wysychania będzie jednak zależał od wielu czynników, takich jak: rodzaj betonu komórkowego, pogoda, warunki przewietrzania pomieszczeń.

W procesie osuszania budynku może być wykorzystane również centralne ogrzewanie. Nawet wtedy jednak należy zapewnić intensywne wietrzenie pomieszczeń, gdyż kondensacja wilgoci pochodzącej ze ścian może doprowadzić do powstania zagrzybienia. Warunkiem skutecznego osuszania jest zlikwidowanie wszelkich źródeł wilgoci. Dlatego przed rozpoczęciem osuszania budynku należy sprawdzić i doprowadzić do pełnej sprawności rynny i rury spustowe odprowadzające wody opadowe. Oprócz wymienionych tradycyjnych metod osuszanie może być przeprowadzone przez wyspecjalizowane firmy przy użyciu specjalistycznego sprzętu.

Osuszanie może przynieść efekty tylko w budynkach, w których nie występuje trwałe zawilgocenie ścian wywołane podciąganiem kapilarnym wody z powodu nieprawidłowo wykonanych hydroizolacji. Budynki z takimi wadami, niezwiązanymi z działaniem wód powodziowych, wymagają odrębnego potraktowania i sporządzenia ekspertyzy określającej metody osuszenia ścian i zabezpieczenia przed ponownym zawilgoceniem.

Jeśli w ścianach występują rysy powierzchniowe o niewielkiej rozwartości, nie ma potrzeby ich naprawiania. Wskazane jest pokrycie powierzchni ściany środkami hydrofobowymi. Rysy o większej rozwartości (ponad 1 mm) należy pokryć paskiem akrylowej masy uszczelniającej wyciśniętej pistoletem z tuby, a następnie szpachelką wetrzeć masę akrylową. Wyprawę zewnętrzną lub wewnętrzną można nałożyć po stwardnieniu masy akrylowej.

Naprawy ubytków w ścianach

W przypadku uszkodzeń krawędzi, naroży lub powierzchni bloczków z betonu komórkowego należy dokonać napraw polegających na wypełnieniu powstałych ubytków. Niewielkie uszkodzenia powierzchni ścian o głębokości ok. 1 cm można naprawić zaprawą tynkarską przewidzianą do wykończenia. Większe uszkodzenia trzeba wypełnić zaprawą o następującym składzie (w procentach masy suchej mieszanki zaprawy): 77% – rozdrobniony beton komórkowy o uziarnieniu do 5 mm, 19% – cement portlandzki – 32,5 R, 4% – winacet DP 50.

Zaprawę przygotowuje się, wprowadzając kolejno do wody winacet, cement i kruszywo z betonu komórkowego aż do uzyskania konsystencji umożliwiającej wypełnienie masy ubytków. Ubytki betonu komórkowego w ścianie można również wypełnić ciepłochronną zaprawą murarską. Przed przystąpieniem do napraw należy uszkodzone miejsca (ubytki) obficie zrosić wodą.

Naprawy warstwy fakturowej zależą od stopnia uszkodzenia i rodzaju istniejącej faktury. Jeśli tynk odspaja się od podłoża na znacznych powierzchniach ścian w budynku, należy go skuć z całej powierzchni budynku i po wyschnięciu ścian nałożyć nowy. Przed przystąpieniem do tynkowania całe powierzchnie ścian powinno się oczyścić i zmyć wodą. Z przebiegu wysychania ścian wynika, że przy naturalnym wysychaniu tynkować można nie wcześniej niż rok po ustąpieniu wody. Tynkowanie najlepiej wykonywać przy ustalonej, lecz niesłonecznej pogodzie w temperaturze od +5°C do +30°C. Zapraw tynkarskich nie powinno się nakładać przy temperaturze poniżej +5°C oraz w czasie opadow atmosferycznych.

Oprócz tradycyjnych tynków cementowo-wapiennych można zastosować tynki cienkowarstwowe dostępne na rynku w postaci mieszanki gotowych składników. Ze względu na paroprzepuszczalność zaleca się zastosowanie tynków mineralnych.

Tynki akrylowe lub inne z zawartością żywic mogą powodować zamknięcie pod względem dyfuzyjnym powierzchni ścian, w której może znajdować się jeszcze nadmiar wilgoci. Tynki należy też sprawdzić, czy są przeznaczone do stosowania na ścianach z betonu komórkowego. Cienkowarstwowe zaprawy tynkarskie można stosować tylko na równej powierzchni ścian lub przed ich nałożeniem wyrównać powierzchnię muru przez zatarcie jej zaprawą cementowo-wapienną. Można również zastosować na ścianach siatkę na kleju, a następnie zaprawę tynkarską.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!