Podstawowe kryterium powodzenia w osuszaniu zawilgoconych budynków
Uszczelnienie istniejącego budynku od zewnątrz; fot.: B. Monczyński
Jednym z głównych celów prac renowacyjnych prowadzonych w budynkach, które uległy nadmiernemu zawilgoceniu, jest ich osuszenie. W tym wypadku pojęcie to nie może być jednak rozumiane dosłownie.
Zobacz także
Bostik Bostik AQUASTOPP – szybkie i efektywne rozwiązanie problemu wilgoci napierającej
Bostik to firma z wieloletnią tradycją, sięgającą 1889 roku, oferująca szeroką gamę produktów chemii budowlanej dla profesjonalistów i majsterkowiczów. Producent słynie z innowacyjnych rozwiązań i wysokiej...
Bostik to firma z wieloletnią tradycją, sięgającą 1889 roku, oferująca szeroką gamę produktów chemii budowlanej dla profesjonalistów i majsterkowiczów. Producent słynie z innowacyjnych rozwiązań i wysokiej jakości preparatów, które znajdują zastosowanie w budownictwie, przemyśle i renowacji.
STYROPMIN Styropmin XPS PRO – niezawodny do zadań specjalnych
XPS PRO jest najnowszym osiągnięciem ekspertów z firmy Styropmin w dziedzinie skutecznej termoizolacji. To polistyren ekstrudowany, materiał bardziej wytrzymały i twardszy od uniwersalnego styropianu....
XPS PRO jest najnowszym osiągnięciem ekspertów z firmy Styropmin w dziedzinie skutecznej termoizolacji. To polistyren ekstrudowany, materiał bardziej wytrzymały i twardszy od uniwersalnego styropianu. Niezawodny w miejscach trudnych do ocieplenia, z ryzykiem zawilgocenia i dużą amplitudą temperatur, a także narażonych na duże naprężenia ściskające.
Fiberglass Fabrics s.c. Wiele zastosowań siatki z włókna szklanego
Siatka z włókna szklanego jest wykorzystywana w systemach ociepleniowych jako warstwa zbrojąca tynków zewnętrznych. Ma za zadanie zapobiec ich pękaniu oraz powstawaniu rys podczas użytkowania. Siatka z...
Siatka z włókna szklanego jest wykorzystywana w systemach ociepleniowych jako warstwa zbrojąca tynków zewnętrznych. Ma za zadanie zapobiec ich pękaniu oraz powstawaniu rys podczas użytkowania. Siatka z włókna szklanego pozwala na przedłużenie żywotności całego systemu ociepleniowego w danym budynku. W sklepie internetowym FFBudowlany.pl oferujemy szeroki wybór różnych gramatur oraz sposobów aplikacji tego produktu.
W przypadku obiektów budowlanych i ich elementów przez ich osuszenie należy rozumieć skoordynowany zespół działań technicznych i technologicznych, który ma prowadzić do trwałego obniżenia poziomu zawilgocenia (zazwyczaj do poziomu 3–6% wilgotności masowej), co z kolei umożliwia prowadzenie dalszych prac budowlanych i/lub konserwatorskich oraz (po zakończeniu ww. prac) użytkowanie budynku zgodnie z przewidzianym przeznaczeniem [1].
Najważniejszym, a często również najtrudniejszym, etapem tego procesu jest (w myśl zasady „najpierw zakręć kran” [2]) wykonanie systemu wtórnej hydroizolacji, która powinna całkowicie oddzielać budynek od wody, występującej w różnych jej postaciach, w strefie przyziemia [3, 4]. Zarówno na etapie wykonywania samej hydroizolacji, w przypadku której nie można wyróżniać stanów pośrednich, a każda jej usterka (bez względu na to, czy powstała na etapie planowania, wykonywania czy użytkowania) czyni ją nieskuteczną [5], jak i pozostałych działań (wykonanie hydroizolacji nie jest ani pierwszym, ani ostatnim etapem procesu osuszania) najważniejszym kryterium powodzenia jest kompleksowość podjętych kroków.
Pierwszym (niestety często pomijanym) etapem osuszania budynku są badania diagnostyczne, mające na celu określenie przyczyn oraz zakresu występujących uszkodzeń (RYS. 1) [6]. Jeśli to konieczne, należy wykonać odpowiednie odkrywki.
Literatura
1. C. Magott, M. Rokiel, „Osuszanie murów”, „Inżynier Budownictwa” 9/2017, s. 93–100.
2. B.J. Rouba, „Pielęgnacja świątyni i innych zabytków. Książka nie tylko dla księży”, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2014.
3. B. Francke, „Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych. Część C: Zabezpieczenia i izolacje. Zeszyt 5: Izolacje przeciwwilgociowe i wodochronne części podziemnych budynków”, Instytut Techniki Budowlanej, Warszawa 2019.
4. B. Monczyński, „Wtórna hydroizolacja przyziemnych części budynków” „IZOLACJE” 4/2019, s. 120–125.
5. R. Wójcik, „Ochrona budynków przed wilgocią i wodą gruntową” [w:] „Budownictwo ogólne. Tom 2. Fizyka budowli”, red. P. Klemm, Arkady, Warszawa 2005, s. 913–981.
6. B. Monczyński, „Diagnostyka zawilgoconych konstrukcji murowych” „IZOLACJE” 1/2019, s. 89–93.
7. WTA Merkblatt 4-5-99/D, Beurteilung von Mauerwerk – Mauerwerksdiagnostik. München, Wissenschaftlich-Technische Arbeitsgemeinschaft für Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege e.V., 1999.
8. B. Monczyński, „Badanie wilgotności mineralnych materiałów budowlanych”, „IZOLACJE” 2/2019, s. 78–84.
9. B. Monczyński, „Zasolenie budynków i sposoby jego określania na potrzeby diagnostyki budowli”, „IZOLACJE” 3/2019, s. 96–101.
10. B. Monczyński, „Przyczyny zawilgacania budynków”, „IZOLACJE” 1/2020, s. 88–93.
11. B. Monczyński, „Transport wody w postaci ciekłej w porowatych materiałach budowlanych”, „IZOLACJE” 2/2020, s. 90–92.
12. WTA Merkblatt 4-6-14/D, Nachträgliches Abdichten erdberührter Bauteile. München, Wissenschaftlich-Technische Arbeitsgemeinschaft für Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege e.V., 2014.
13. B. Monczyński, „Uszczelnienie od zewnątrz odsłoniętych elementów istniejących budynków”, „IZOLACJE” 5/2019, s. 109–115.
14. B. Monczyński, „Renowacja i uszczelnianie cokołów w istniejących budynkach cz. 1”, „IZOLACJE” 9/2020, s. 66–70.
15. B. Monczyński, „Renowacja i uszczelnianie cokołów w istniejących budynkach cz. 2”, „IZOLACJE” 10/2020, s. 90–97.
16. B. Monczyński, „Zabezpieczanie przed zawilgoceniem elewacji budynków ocieplonych od wewnątrz”, „IZOLACJE” 10/2021, s. 24–30.
17. B. Monczyński, „Kryteria stosowania impregnacji hydrofobizującej mineralne materiały budowlane wg instrukcji WTA 3-17-10/D”, „IZOLACJE” 11/12/2021, s. 88–98.
18. B. Monczyński, „Uszczelnianie istniejących budynków od wewnątrz”, „IZOLACJE” 6/2019, s. 92–98.
19. B. Monczyński, „Wtórne hydroizolacje wykonywane metodą iniekcji uszczelniających”, „IZOLACJE” 10/2019, s. 96–100.
20. B. Monczyński, „Renowacja energetyczna zawilgoconych budynków – ocieplenie od zewnątrz”, „IZOLACJE” 5/2021, s. 34–39.
21. B. Monczyński, „Zasady projektowania docieplania budynków od wewnątrz”, „IZOLACJE” 6/2021, s. 24–32.
22. B. Monczyński, „Renowacja energetyczna zawilgoconych budynków – ocieplenie od wewnątrz”, „IZOLACJE” 7/8/2021, s. 118–125.
23. B. Monczyński, „Wtórne hydroizolacje poziome wykonywane w technologii iniekcji”, „IZOLACJE” 7/8/2019, s. 104–114.
24. B. Monczyński, „Mechaniczne metody wykonywania wtórnych hydroizolacji poziomych”, „IZOLACJE” 9/2019, s. 104–108.
25. F. Frössel, „Osuszanie murów i renowacja piwnic”, Polcen, Warszawa 2007.
26. WTA Merkblatt 4-10-15/D, Injektionsverfahren mit zertifizierten Injektionsstoffen gegen kapillaren Feuchtetransport, 2015.
27. J. Weber, „Horizontalsperren im Injektionsverfahren” [w:] „Bauwerksabdichtung in der Altbausanierung: Verfahren und juristische Betrachtungsweise”, red. J. Weber., Springer Vieweg, Wiesbaden 2018, s. 257–304.
28. R. Wójcik, „Hydrofobizacja i uszczelnianie przegród murowych metodą iniekcji termicznej”, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2006.
29. WTA Merkblatt 4-7-15/D, Nachträgliche mechanische Horizontalsperre. München, Wissenschaftlich-Technische Arbeitsgemeinschaft für Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege e.V., 2015.
30. B. Monczyński, „Przeciwwilgociowe wtórne izolacje poziome – możliwości i perspektywy” [w:] „Renowacja budynków i modernizacja obszarów zabudowanych” t. 5, red. T. Biliński, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2009, s. 407–416.
31. M. Balak, A. Pech, „Mauerwerkstrockenlegung: Von den Grundlagen zur praktischen Anwendung”, Birkhäuser Verlag GmbH, Basel 2017. Dostępny: https://books.google.pl/books?id=2SU-DwAAQBAJ
32. B. Monczyński, B. Ksit, „Zasady działania wybranych metod usuwania nadmiaru wilgoci z przegród budowlanych”, „Materiały Budowlane” 5/2019, s. 18–20.
33. B. Monczyński, „Nie tylko hydroizolacja – metody usuwania nadmiaru wilgoci z przegród budowlanych”, „IZOLACJE” 11/12/2019, s. 108–114.
34. C. Strumiłło, „Podstawy teorii i techniki suszenia”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1975.
35. J. Hoła, Z. Matkowski, „Wybrane problemy dotyczące zabezpieczeń przeciwwilgociowych ścian w istniejących obiektach murowanych”, [w:] „Awarie budowlane: zapobieganie, diagnostyka, naprawy, rekonstrukcje”, XXIV Konferencja naukowo‑techniczna, 2009, s. 73–92.
36. B. Monczyński, „Tynki stosowane na zawilgoconych przegrodach – tynki renowacyjne”, „IZOLACJE” 6/2020, s. 80–88.
37. B. Monczyński, „Tynki stosowane na zawilgoconych przegrodach – tynki regulujące zawilgocenie”, „IZOLACJE” 1/2021, s. 112–116.
38. B. Monczyński, „Redukcja zasolenia przegród budowlanych za pomocą kompresów”, „IZOLACJE” 2/2021, s. 84–89.
39. B. Monczyński, „Tynki stosowane na zawilgoconych przegrodach – tynki ofiarne”, „IZOLACJE” 7/8/2020, s. 95–100.
40. B. Monczyński, „Cele oraz kontrola renowacji antypleśniowej w zawilgoconych pomieszczeniach”, „IZOLACJE” 9/2021, s. 120–125.
41. WTA Merkblatt 4-12-21/D, Ziele und Kontrolle von Schimmelpilzschadensanierungen in Innenräumen. München, Wissenschaftlich-Technische Arbeitsgemeinschaft für Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege e.V., 2021.