Izolacje.com.pl

Zaawansowane wyszukiwanie

Badanie wilgotności mineralnych materiałów budowlanych

Humidity analyses of mineral construction materials

Pomiar wilgotnościomierzem elektronicznym
B. Monczyński

Pomiar wilgotnościomierzem elektronicznym


B. Monczyński

Kluczowym elementem diagnostyki zawilgoconych konstrukcji murowych jest ocena ich parametrów wilgotnościowych, jak również rozpoznanie rodzaju i proporcji szkodliwych soli zawartych w materiale budowlanym [1]. Sposoby pomiaru zawartości wody względnie wilgotności w mineralnych materiałach budowlanych zostały szerzej opisane w instrukcji WTA nr 4–11–16/D [2].

Zobacz także

Bostik Bostik AQUASTOPP – szybkie i efektywne rozwiązanie problemu wilgoci napierającej

Bostik AQUASTOPP – szybkie i efektywne rozwiązanie problemu wilgoci napierającej Bostik AQUASTOPP – szybkie i efektywne rozwiązanie problemu wilgoci napierającej

Bostik to firma z wieloletnią tradycją, sięgającą 1889 roku, oferująca szeroką gamę produktów chemii budowlanej dla profesjonalistów i majsterkowiczów. Producent słynie z innowacyjnych rozwiązań i wysokiej...

Bostik to firma z wieloletnią tradycją, sięgającą 1889 roku, oferująca szeroką gamę produktów chemii budowlanej dla profesjonalistów i majsterkowiczów. Producent słynie z innowacyjnych rozwiązań i wysokiej jakości preparatów, które znajdują zastosowanie w budownictwie, przemyśle i renowacji.

Fiberglass Fabrics s.c. Wiele zastosowań siatki z włókna szklanego

Wiele zastosowań siatki z włókna szklanego Wiele zastosowań siatki z włókna szklanego

Siatka z włókna szklanego jest wykorzystywana w systemach ociepleniowych jako warstwa zbrojąca tynków zewnętrznych. Ma za zadanie zapobiec ich pękaniu oraz powstawaniu rys podczas użytkowania. Siatka z...

Siatka z włókna szklanego jest wykorzystywana w systemach ociepleniowych jako warstwa zbrojąca tynków zewnętrznych. Ma za zadanie zapobiec ich pękaniu oraz powstawaniu rys podczas użytkowania. Siatka z włókna szklanego pozwala na przedłużenie żywotności całego systemu ociepleniowego w danym budynku. W sklepie internetowym FFBudowlany.pl oferujemy szeroki wybór różnych gramatur oraz sposobów aplikacji tego produktu.

Parati Płyta fundamentowa i jej zalety – wszystko, co trzeba wiedzieć

Płyta fundamentowa i jej zalety – wszystko, co trzeba wiedzieć Płyta fundamentowa i jej zalety – wszystko, co trzeba wiedzieć

Budowa domu jest zadaniem niezwykle trudnym, wymagającym od inwestora podjęcia wielu decyzji, bezpośrednio przekładających się na efekt. Dokłada on wszelkich starań, żeby budynek był w pełni funkcjonalny,...

Budowa domu jest zadaniem niezwykle trudnym, wymagającym od inwestora podjęcia wielu decyzji, bezpośrednio przekładających się na efekt. Dokłada on wszelkich starań, żeby budynek był w pełni funkcjonalny, wygodny oraz wytrzymały. A jak pokazuje praktyka, aby osiągnąć ten cel, należy rozpocząć od podstaw. Właśnie to zagwarantuje nam solidna płyta fundamentowa.

Mineralne materiały budowlane to ciała kapilarno-porowate, tj. zawierające pory (o różnej średnicy i objętości) połączone systemem kapilar. W porach i kapilarach materiałów może gromadzić się woda, przy czym jej przechowywanie regulowane jest przez dwa mechanizmy:

  • przyłączenie cząsteczek wody do ścian porów i kapilar siłami powierzchniowymi (woda związana fizycznie)
  • oraz pobieranie wody niezwiązanej (woda swobodna).

Materiały mineralne mogą zawierać również wodę związaną chemicznie, jednak ta, jako stanowiąca część struktury materiału, nie jest brana pod uwagę podczas badania wilgotności. Mineralne materiały budowlane zawierają też często szkodliwe sole budowlane, które nie tylko mogą być przyczyną wykwitów i destrukcji materiału, lecz także powodować zmianę izoterm sorpcji.

Wilgotność materiału budowlanego

Przez wilgotność materiału budowlanego należy rozumieć stosunek masy wody związanej fizycznie oraz wody swobodnej do masy suchego materiału budowlanego. Stosunek ten może być wyrażony w kg/kg, jednak najczęściej określa się go w procentach masy lub objętości:

Wilgotność materiału określa się przy użyciu jednego z dwóch wzorów [3], [4]:

(1)

gdzie: 

wm - wilgotność masowa [%],
mm - masa próbki zawilgoconej [g],
ms - masa próbki suchej [g],
mw - masa wody [g].

(2)

gdzie: 

wo - wilgotność objętościowa [%]
mm - masa próbki zawilgoconej [g],
ms - masa próbki suchej [g],
ρw - gęstość wody [g/cm3],
ρo - gęstość objętościowa badanego materiału [g/cm3],
wm - wilgotność masowa [%].

Każdy mineralny materiał budowlany może pochłaniać wilgoć z powietrza oraz uwalniać ją.

Higroskopijność materiału, czyli zdolność pochłaniania oraz uwalniania wilgoci z otoczenia, uzależniona jest od rodzaju materiału i może być opisana tzw. izotermami sorpcji (RYS. 1).

Rys. 1. Schematyczne przedstawienie typowej izotermy sorpcji mineralnegomateriału budowlanego; rys. [2]

Rys. 1. Schematyczne przedstawienie typowej izotermy sorpcji mineralnegomateriału budowlanego; rys. [2]

Wilgotność materiału na skutek sorpcji wody z otaczającego powietrza stabilizuje się na określonym poziomie przy stałej wilgotności względnej powietrza - wartość ta określana jest jako wilgotność równowagowa lub wilgotność higroskopijna. Jeśli wilgotność względna rośnie, materiał pochłania wodę z otaczającego powietrza. Gdy natomiast spada, materiał oddaje wodę (wysycha). Izotermy sorpcji opisują zatem wilgotność materiału jako funkcję wilgotności względnej powietrza i mają typowy przebieg dla mineralnych materiałów budowlanych. Zawartość soli przesuwa izotermę sorpcji w kierunku wyższej zawartości wody.

Idealnym warunkiem wstępnym oceny zawartości wody jest znajomość kompletnej izotermy sorpcji badanego materiału budowlanego. W tym celu należałoby określić zawartość wilgoci w materiale przy wilgotności względnej 0% oraz ok. 95%, co w praktyce stanowi zazwyczaj znaczną trudność. Wartość wilgotności równowagowej identyfikuje się zatem poprzez indeksowanie wilgotnością względną, przy której została ona określona (np. wilgotność higroskopijna w80 to zawartość wody przy wilgotności względnej powietrza wynoszącej 80%).

Na cele diagnostyki budowli wilgotność higroskopijną najczęściej określa się po przechowywaniu w eksykatorze nad wodą:

(3)

gdzie:  

wm - wilgotność higroskopijna/równowagowa [%],
mm - masa próbki przechowywanej w określonych warunkach klimatycznych [g],
ms - masa próbki suchej [g].

Należy również podkreślić, że na podstawie izoterm sorpcji można określić wilgotność względną powietrza w porach materiału (klimat wewnętrzny materiału).

W przypadku stanu równowagi klimat wewnętrzny odpowiada klimatowi otoczenia. Wilgotność materiału znajdującego się w środowisku o wilgotności względnej powyżej 95% lub mającego kontakt z wodą w postaci ciekłej określa się jako wilgotność nadhigroskopijną.

Dolną granicę możliwości kapilarnego transportu wody w materiale stanowi wilgotność krytyczna wkr. Poniżej tej wartości dystrybucja wody w materiale na drodze podciągania kapilarnego nie zachodzi.

Jeśli suchy materiał budowlany znajdzie się w kontakcie z ograniczoną ilością wody, zostaje ona rozprowadzona kapilarami w materiale, jednak transport ten trwa jedynie do momentu, gdy w miejscu kontaktu z wodą zostanie osiągnięta wilgotność krytyczna - dalszy transport wody może odbywać się jedynie na drodze dyfuzji.

Wilgotność krytyczna stanowi ponadto punkt przejścia z obszaru higroskopijnego do nadhigroskopijnego.

Nasiąkliwość materiału budowlanego

Nasiąkliwość to parametr określający, jaką ilość wody może wchłonąć materiał budowlany, gdy jest przez pewien czas wystawiony na działanie wody bez ciśnienia (przy ciśnieniu atmosferycznym). Nasiąkliwość wagowa oznacza stosunek masy wody wchłoniętej przez materiał do masy materiału w stanie suchym [5]:

(4)

gdzie: 

nm - nasiąkliwość przy ciśnieniu atmosferycznym [%],
mn - masa nasyconej próbki (po zanurzeniu w wodzie i osiągnięciu stałej masy) [g],
ms - masa próbki suchej [g].

W przypadku materiałów obciążonych wodą pod ciśnieniem lub długotrwale przechowywanych pod wodą dochodzi do całkowitego wypełnienia porów wodą. Materiał, który pochłonął maksymalną ilość wody, osiąga wilgotność w stanie pełnego nasycenia wmax. Wielkość ta nie stanowi pierwszoplanowego czynnika przy ocenie stanu budowli (można bowiem założyć, że budowla nie jest poddawana działaniu wody ze wszystkich stron), stanowi jednak punkt odniesienia na potrzeby określenia stopnia przesiąknięcia wilgocią oraz higroskopijnego stopnia przesiąknięcia wilgocią.

Stopień przesiąknięcia wilgocią DWG (od niem. Durchfeuchtungsgrad) to wyrażony w procentach stosunek wilgotności materiału do wilgotności w stanie pełnego nasycenia:

(5)

gdzie: 

TABELA. Klasyfikacja zawilgocenia muru na podstawie stopnia przesiąknięcia wilgocią DWG; [6]

TABELA. Klasyfikacja zawilgocenia muru na podstawie stopnia przesiąknięcia wilgocią DWG; [6]

DFG - stopień przesiąknięcia wilgocią [%],
wm - wilgotność masowa ustalona wg wzoru (1) [%],
wmax - wilgotność w stanie pełnego nasycenia [%].

(6)

gdzie: 

DFGh - higroskopijny stopień przesiąknięcia wilgocią [%],
wh - wilgotność higroskopijna ustalona wg wzoru (3) [%],
wmax - wilgotność w stanie pełnego nasycenia [%].

Stopień przesiąknięcia wilgocią wskazuje, jaki procent dostępnej objętości porów wody był wypełniony wodą w momencie pobierania próbek (TAB.).

Ocena zawilgocenia materiałów budowlanych

Ocena zawilgocenia materiałów budowlanych w obszarze higroskopijnym opiera się na wilgotności równowagowej (przy wilgotności względnej powietrza w zakresie od 0% do ok. 95%), tj. na izotermach sorpcji badanego materiału, natomiast w obszarze nadhigroskopijnym jest określana na podstawie ustalonej wilgotności.

Najczęściej do oceny stanu zawilgocenia materiału stosowana jest wilgotność równowagowa tego materiału przy wilgotności względnej 80%, tj. wilgotność higroskopijna w80. Ta wartość referencyjna opiera się na doświadczeniach, które wskazują, że przy wilgotności względnej poniżej 80% najczęściej nie należy się spodziewać szkód spowodowanych zawilgoceniem, np. przez grzyby pleśniowe. Wielkość ta określana była w przeszłości jako "praktyczna wilgotność" materiału - przy prawidłowej wentylacji pomieszczeń z prawdopodobieństwem 90% nie dochodzi do jej przekroczenia.

W praktyce gdy wilgotność pobranej próbki jest wyższa od wilgotności równowagowej w80, oznacza to, że wilgotność materiału jest niedopuszczalnie wysoka i należy się spodziewać wystąpienia szkód powodowanych przez nadmierne zawilgocenie.

Innym sposobem oceny może być sprawdzenie, czy istniejąca wilgotność materiału odpowiada panującym warunkom klimatycznym. Wilgotność materiału przewyższająca oczekiwaną wilgotność równowagową może np. wskazywać na obecność w materiale higroskopijnych soli budowlanych.

W obszarze nadhigroskopijnym najczęściej wykorzystywanym parametrem jest stopień przesiąknięcia wilgocią DFG. Pozwala on na przykład sprawdzić, czy możliwe jest wykonanie impregnacji hydrofobizującej lub czy i które środki iniekcyjne są odpowiednie do wytworzenia wtórnej hydroizolacji poziomej przeciw podciąganiu kapilarnemu wilgoci w murze.

Metody pomiaru wilgotności materiału budowlanego

Metody pomiaru wilgotności materiału budowlanego można podzielić na bezpośrednie, pośrednie oraz higrometryczne.

  • Metody bezpośrednie dostarczają ilościowe wartości zawartości wody w materiale. Powszechnie stosowanymi metodami bezpośrednimi są:
    - metoda grawimetryczna (wagowo-suszarkowa, w literaturze niemieckiej określana jako metoda Darr’a [7])
    - oraz metoda CM (chemiczna).
  • Metody pośrednie (elektryczne, mikrofalowe) nie zapewniają wartości ilościowej dotyczącej zawartości wody, a jedynie określają fizyczne właściwości materiałów budowlanych lub konstrukcji, które są powiązane z wilgocią.

Aby uzyskać dane ilościowe dotyczące zawilgocenia, wymagana jest specyficzna dla obiektu kalibracja materiału budowlanego (metodą grawimetryczną lub metodą CM).

Większość metod pośrednich to metody nieniszczące, pozwalające na nieinwazyjne, półilościowe oznaczenie wilgotności, dzięki czemu doskonale sprawdzają się (również w przypadku braku kalibracji) przy określaniu obszarów o różnym zawilgoceniu (tworzeniu tzw. map zawilgocenia), oceny zmiany zawilgocenia konstrukcji w czasie czy też ukierunkowania pobierania próbek dla metod niszczących (dzięki czemu można zmniejszyć ilość próbek, a tym samym stopień zniszczenia).

W przypadku metod higrometrycznych pomiar wilgotności względnej powietrza w materiale lub na jego powierzchni określa właściwości materiału budowlanego w obszarze higroskopijnym, a mianowicie wilgotność równowagową lub klimat wewnętrzny materiału. Ponieważ metody te nie wymagają określenia izoterm sorpcji, ich wykorzystanie w łatwy sposób prowadzi do bezpośredniej oceny zawartości wilgoci w materiale budowlanym.

Próbki na potrzeby badania zawilgocenia i zasolenia powinny być reprezentatywne pod względem wilgotności, zastosowanego materiału budowlanego, stanu konstrukcji oraz rodzaju występujących szkód. W związku z tym należy zwrócić szczególną uwagę na wybór optymalnej lokalizacji (zazwyczaj miejsca o największym zawilgoceniu).

W miarę możliwości należy pobierać próbki w taki sposób, aby możliwe było ustalenie rozkładu wilgoci w przegrodzie zarówno w pionie, jak i w poziomie. Należy również dążyć do tego, aby sposób pobierania próbki miał jak najmniejszy wpływ na zawartość wody, a tym samym na wynik pomiaru.

Najczęściej stosowane są następujące sposoby poboru próbek:

  • Młotek i przecinak - metoda zapewniająca najmniejszą zmianę wilgotności materiału.
    Próbka powinna zawierać wszystkie istotne składniki materiału budowlanego, nie powinna być zatem mniejsza niż 50 g.
  • Szlifierka kątowa - stosowana do wycinania próbek z płaskich elementów konstrukcyjnych (tynki, jastrychy).
    Aby zminimalizować wpływ ciepła tarcia na wilgotność próbki, zwykle wycina się fragment o wymiarach minimum 10×10 cm.
  • Rdzeń wiertniczy - pobierany przy użyciu wiertła koronowego z węglikiem wiertarką udarową lub wiertła diamentowego wiertarką bez udaru.
    W obu przypadkach średnica wiertła powinna być nie mniejsza niż 70 mm ponieważ przy mniejszych średnicach wpływ wiercenia na wilgotność próbki znacząco wrasta.
    Zmianę wilgotności próbki w czasie jej pobierania można minimalizować przez użycie sprężonego powietrza lub urządzenia ssącego do chłodzenia i usuwania otrzymanego urobku.
    Również z uwagi na możliwą zmianę zawartości wody zaleca się pobieranie próbek w odcinkach (próbki długości od 1 do 2 średnic wiertła).
    Ten sposób próbkowania sprawdza się szczególnie przy tworzeniu profili zawilgocenia. Nie jest jednak odpowiedni dla materiałów o wysokiej wytrzymałości ponieważ rosnący wówczas czas wiercenia w zbyt dużym stopniu wpływa na wilgotność próbki.
  • Zwierciny - próbki pobiera się za pomocą wiertła o średnicy min. 20 mm.
    Próbka pyłu wiertniczego pozwala na określenie średniej zawartości wody na głębokości pobierania próbek. Ten sposób pobierania próbek (szczególnie w przypadku materiałów o dużej wytrzymałości) może w znacznym stopniu wpływać na zawilgocenie próbek. Dlatego też należy unikać przegrzewania się wiertła - stosować wiertarki wolnoobrotowe (max 300 obr./min) i kontrolować temperaturę wiertła (w miarę potrzeby można je wymieniać), tak aby nie była ona wyższa niż "temperatura dłoni" [8].

Pobrane próbki powinny być pakowane i badane osobno.

Aby uniknąć zmiany wilgotności w czasie przechowywania i transportu, próbki należy pakować w sposób uniemożliwiający wymianę wilgoci z otoczeniem. W tym celu najlepiej stosować szczelnie zamykane pojemniki metalowe, szklane lub plastikowe.

Do krótkotrwałego przechowywania (do 24 h) można stosować strunowe worki z folii PE (używane w gospodarstwie domowym).

Próbki należy pakować w taki sposób, aby opakowanie zawierało jak najmniej zamkniętego powietrza. Alternatywą jest ważenie materiału na miejscu lub uwzględnienie wagi opakowania przy obliczaniu wilgotności.

Nieinwazyjne metody badania zawilgocenia

Do najczęściej stosowanych nieinwazyjnych sposobów badania zawilgocenia należą metody elektryczna (FOT. 1) oraz mikrofalowa (FOT. 2) [4].

Metoda elektryczna wykorzystuje fakt, że suchy materiał budowlany jest bardzo słabym przewodnikiem. Z kolei woda wraz z rozpuszczalnymi solami tworzy elektrolity, które przewodzą prąd elektryczny.

Obecnie stosowane wilgotnościomierze elektroniczne oparte są najczęściej na metodzie dielektrycznej, tj. na wykorzystaniu zjawisk zmiany pojemności elektrycznej materiału wraz ze zmianą jego zawilgocenia - dzięki dużej różnicy między wartością stałej dielektrycznej wody i substancji bezwodnych możliwe jest przyjęcie proporcjonalności między stałą dielektryczną a wilgotnością badanego materiału [9].

Niektóre z dostępnych na rynku wilgotnościomierzy elektronicznych są skalibrowane w taki sposób, że podają wynik wyrażony w procentach wilgotności. Ponieważ jednak nie jest to możliwe, szczególnie przy znacznym zawilgoceniu, dla wszystkich rodzajów i odmian materiałów wynikiem jest najczęściej liczba niemianowana. Dodatkowo na wyniki pomiaru negatywnie wpływa (przekłamuje) obecność szkodliwych soli budowlanych.

Metody mikrofalowe w rzeczywistości zaliczają się do metod dielektrycznych. Wyróżnia je jednak wysoka częstotliwość - od 2 do 10 GHz.
Zasada pomiaru opiera się w tym wypadku na obserwacji różnicy częstotliwości między promieniowaniem wysłanym a odbitym - wynik, podobnie jak w przypadku wilgotnościomierzy elektronicznych, odczytywany jest w jednostkach niemianowanych, tzw. digidsach.

FOT. 1. Pomiar wilgotnościomierzem elektronicznym; fot.: B. Monczyński

FOT. 1. Pomiar wilgotnościomierzem elektronicznym; fot.: B. Monczyński 

FOT. 2. Pomiar wilgotnościomierzem mikrofalowym; fot.: B. Monczyński

FOT. 2. Pomiar wilgotnościomierzem mikrofalowym; fot.: B. Monczyński

Podstawowymi zaletami tego typu urządzeń jest głębokość pomiaru (nawet do 70 cm w głąb materiału, w zależności od urządzenia) oraz to, że na jego wynik nie wpływa zasolenie [10].

RYS. 2. Zasada prowadzenia zespolonych badań wilgotności; rys. [4]

RYS. 2. Zasada prowadzenia zespolonych badań wilgotności; rys. [4]

FOT. 3-4. Zasada działania metody grawimetrycznej na przykładzie wagosuszarki: przed (3) i po wysuszeniu (4); fot.: B. Monczyński

FOT. 3-4. Zasada działania metody grawimetrycznej na przykładzie wagosuszarki: przed (3) i po wysuszeniu (4); fot.: B. Monczyński

FOT. 5. Zestaw do pomiaru wilgotności metodą karbidową (urządzenie CM); fot.: B. Monczyński

FOT. 5. Zestaw do pomiaru wilgotności metodą karbidową (urządzenie CM); fot.: B. Monczyński

Wspólne zastosowanie obu nieniszczących pomiarów wilgotności - elektrycznej (głębokość pomiaru: kilka centymetrów) oraz mikrofalowej (głębokość pomiaru: kilkadziesiąt centymetrów) pozwala na wykonanie zespolonych pomiarów i ustalenie rozkładu zawilgocenia w murze (RYS. 2).

Metody bezpośrednie badania zawilgocenia

Najdokładniejszym sposobem badania wilgotności materiałów bMetoda grawimetryczna (łac. gravis - ciężki, gr. metréō - mierzę), określana często jako wagowo-suszarkowa, stanowi metodę referencyjną, dzięki której można bezpośrednio określić zawartość wody w materiałach budowlanych [3]. Wszystkie inne metody pomiaru wilgotności są kalibrowane na podstawie metody grawimetrycznej. Pozwala ona określić masową zawartość wody w materiale budowlanym - w tym celu wilgotną próbkę waży się, suszy do stałej masy i ponownie waży. Wilgotność materiału można określić na podstawie równań (1) lub (2).

Suszenie materiału zazwyczaj przeprowadza się w suszarkach laboratoryjnych w temperaturze uniemożliwiającej uwolnienie wody związanej chemicznie. Dla większości materiałów mineralnych temperatura ta wynosi 105°C, zaś dla gipsu i materiałów anhydrytowych 40°C.

Czasami stosowane są także wagosuszarki (FOT. 3-4), w tym również przenośne, pozwalające na przeprowadzenie pomiarów bezpośrednio w miejscu pobrania próbek.

Oznaczanie zawartości wilgoci w materiałach budowlanych metodą CM (od niem. Calciumcarbid-Methode - metoda karbidowa) opiera się na reakcji węglika wapnia (potocznie zwanego karbidem) z wodą. W metodzie tej pobraną próbkę rozdrabnia się, waży, a następnie umieszcza w specjalnym metalowym naczyniu ciśnieniowym (FOT. 5).

W kolejnym kroku do naczynia wkłada się zestaw czterech stalowych kulek oraz szklaną ampułkę z węglikiem wapnia, a następnie zamyka się całość przy użyciu manometru.

Potrząśnięcie urządzeniem powoduje rozbicie ampułki, co z kolei umożliwia reakcję karbidu z wodą, w wyniku której powstają wodorotlenek wapnia oraz acetylen:

Acetylen, którego ilość uzależniona jest od ilości zawartej w próbce wody, powoduje wzrost ciśnienia w naczyniu. Odczyt ciśnienia na manometrze pozwala z kolei obliczyć ilość wody zawartej w materiale.

Dawniej wilgotność materiału odczytywano z tzw. krzywych wzorcowych - dziś urządzenia CM posiadają odpowiednio wyskalowane manometry, manometry cyfrowe lub też dedykowane drukarki oraz bieżącą cyfrową rejestrację wyników.

Metoda CM cechuje się wysoką dokładnością, dzięki czemu doskonale nadaje się do wykonywania pomiarów kontrolnych lub wstępnych - w mniejszym stopniu (z uwagi na wymaganą pracochłonność) do pomiarów seryjnych [4].udowlanych są metody bezpośrednie: metoda grawimetryczna (FOT. 3-4) oraz metoda CM (FOT. 5).

Metody higrometrycznego pomiaru wilgotności

W przypadku higrometrycznego pomiaru wilgotności ustala się wilgotność względną powietrza w zamkniętej komorze pomiarowej lub wewnątrz materiału budowlanego. Na podstawie zmierzonych wartości można następnie ocenić, czy materiał budowlany jest suchy czy wilgotny. Pomiar zakłada, że wilgotność względna w komorze pomiarowej i wilgotność materiału budowlanego są w równowadze.

Metoda pomiaru została przewidziana dla higroskopijnego obszaru wilgotności. Wynik pomiaru jest niezależny od materiału budowlanego, co oznacza, że wyniki badań różnych materiałów budowlanych można bezpośrednio porównywać. Dzięki tym metodom możliwa jest bezpośrednia ocena warunków wilgotnościowych bez konieczności określania zawartości wody w materiale budowlanym.

Istnieją trzy metody pomiaru higrometrycznego:  

  • pomiar na powierzchni materiału,  
  • pomiar wewnątrz materiału,  
  • pomiar na próbce materiału budowlanego.

Pomiar na powierzchni materiału

W tej metodzie pomiarowej badany materiał budowlany stanowi jedną ze ścianek komory pomiarowej. "Komora pomiarowa" może być wykonana na przykład z klejonej na krawędziach folii z tworzywa sztucznego o grubości 0,4 mm lub z naczynia paroszczelnego, które jest ściśle przymocowane do powierzchni materiału budowlanego. W komorze pomiarowej umieszczany jest czujnik. Cyrkulacja powietrza w komorze pomiarowej przyspiesza osiągnięcie wilgotności równowagowej. W przypadku wysokiej wilgotności materiału budowlanego (obszar nadhigroskopijny) podłoże staje się widocznie wilgotne, a wewnątrz "komory pomiarowej" gromadzi się kondensat.

Pomiar ten jest nieniszczący i może (w zależności od rodzaju konstrukcji) zająć od kilku godzin do kilku dni. W miarę możliwości należy zapewnić, aby temperatura materiału budowlanego i otaczającego powietrza podczas pomiaru były tak niezmienne, na ile to tylko możliwe.

RYS. 3. Procedura oceny zawilgocenia materiałów budowlanych; rys.: [2]

RYS. 3. Procedura oceny zawilgocenia materiałów budowlanych; rys.: [2]

W praktyce budowlanej nie zawsze można jednak zapobiec pewnym wahaniom temperatury. W takim przypadku należy wyznaczyć średnią wartość wilgotności względnej w dłuższym okresie. W tym celu należy mierzyć i dokumentować temperaturę elementu oraz temperaturę i wilgotność otaczającego powietrza, np. przy użyciu czujnika z rejestratorem danych.

W klasycznym "teście folii", który mimo swej prostoty pozwala na ocenę jakościową stanu wilgotności, przezroczystą folię z tworzywa sztucznego (na przykład folię PE grubości 0,4 mm) o wymiarach min. 1 m×1 m układa się na powierzchni materiału budowlanego, przykleja na krawędziach i pozostawia na co najmniej 24 godziny. Przegrodę należy uznać za wilgotną (obszar nadhigroskopijny), jeśli po tym czasie na spodniej stronie folii pojawi się woda z kondensatu. Brak kondensatu wskazuje na to, że materiał znajduje się w obszarze higroskopijnym.

Pomiar wewnątrz materiału

Czujnik może być również umieszczony bezpośrednio w materiale budowlanym. W tym celu, przy użyciu wiertarki wolnoobrotowej, wykonuje się otwór. Bezpośrednio po wykonaniu odwiert musi zostać oczyszczony z pyłu wiertniczego poprzez przedmuchanie lub odssanie. Otwór stanowi komorę pomiarową, która, po umieszczeniu w niej czujnika, jest szczelnie zamykana od zewnątrz.

Pomiar wewnątrz materiału stosowany jest również do pomiarów w dłuższym okresie czasu, np. do dokumentacji procesu wysychania przegrody. Aby uzyskać wysoką dokładność pomiaru, zmiany wilgotności powinny być monitorowane aż do momentu osiągnięcia stanu równowagi. W tym celu najlepiej stosować czujniki z rejestratorem danych.

Pomiar na próbce materiału budowlanego

W tej metodzie pomiaru próbkę materiału budowlanego umieszcza się w małym (250-500 ml) szczelnie zamykanym naczyniu. W takiej komorze pomiarowej umieszcza się odpowiedni czujnik. Próbkę (ok. 100-200 g) należy wcześniej rozdrobnić, podobnie jak w badaniu metodą CM.

Doświadczenie pokazało, że w komorze w ciągu od 30 do 120 minut stabilizuje się stały klimat, który odpowiada wilgotności równowagowej próbki. Należy jednak zwrócić uwagę, aby podczas wykonywania pomiaru temperatura naczynia i otaczającego je powietrza była możliwie stała.

Na RYS. 3 przedstawiono przegląd ogólnej procedury oceny zmierzonych wartości wilgotności, w zależności od wybranej metody pomiaru.

Literatura

  1. B. Monczyński, "Diagnostyka zawilgoconych konstrukcji murowych", "IZOLACJE" 1/2019, s. 89-93.
  2. WTA Merkblatt 4–11–16/D, "Messung des Wassergehalts bzw. der Feuchte von mineralischen Baustoffen", Wissenschaftlich­‑Technische Arbeitsgemeinschaft für Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege e.V., München, 2016.
  3. PN-EN ISO 12570:2002, "Cieplno-wilgotnościowe właściwości materiałów i wyrobów budowlanych - Określanie wilgotności przez suszenie w podwyższonej temperaturze".
  4. B. Monczyński, "Ocena wysychania muru z wilgoci podciąganej kapilarnie metodą nieniszczących pomiarów zespolonych", w: "Budownictwo a środowisko: problemy architektoniczno-techniczne obiektów budowlanych", Wydawnictwo Zarządu oddziału PZITB w Poznaniu, Poznań 2017, s. 189-202.
  5. PN-EN 13755:2008, "Metody badań kamienia naturalnego - Oznaczanie nasiąkliwości przy ciśnieniu atmosferycznym".
  6. J. Weber, "Baudiagnose und Geräte", w: "Bauwerksabdichtung in der Altbausanierung: Verfahren und juristische Betrachtungsweise", Wiesbaden: Springer Vieweg, 2012, s. 99-135.
  7. F. Frössel, "Osuszanie murów i renowacja piwnic", Polcen, Warszawa 2007.
  8. Ö-Norm B 3355, "Trockenlegung von feuchtem Mauerwerk - Bauwerksdiagnostik und Planungsgrundlage".
  9. M. Trochonowicz, "Wilgoć w obiektach budowlanych. Problematyka badań wilgotnościowych", "Budownictwo i Architektura" 7/2010, s. 131-144.
  10. G. Hankammer and M. Resch, "Bauwerksdiagnostik bei Feuchteschäden: Technik, Geräte, Praxis", Rudolf Müller, Köln, 2012.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!

Komentarze

Powiązane

mgr inż. Maciej Rokiel Hydroizolacje w gruncie - podział, zastosowanie i właściwości

Hydroizolacje w gruncie - podział, zastosowanie i właściwości Hydroizolacje w gruncie - podział, zastosowanie i właściwości

Konieczność wykonania skutecznych powłok wodochronnych to nie tylko jeden z podstawowych wymogów bezproblemowego i komfortowego użytkowania zarówno budynków (obojętne, czy w budownictwie mieszkaniowym,...

Konieczność wykonania skutecznych powłok wodochronnych to nie tylko jeden z podstawowych wymogów bezproblemowego i komfortowego użytkowania zarówno budynków (obojętne, czy w budownictwie mieszkaniowym, użyteczności publicznej, czy przemysłowym), jak i budowli, a także wymóg formalny. Intensywny rozwój chemii budowlanej w ciągu ostatnich kilkunastu lat spowodował, że mamy do dyspozycji szeroką gamę materiałów, począwszy od stosowanych tylko do izolacji przeciwwilgociowych, a skończywszy na materiałach...

dr inż. Maciej Trochonowicz Diagnostyka hydroizolacji w pracach modernizacyjnych

Diagnostyka hydroizolacji w pracach modernizacyjnych Diagnostyka hydroizolacji w pracach modernizacyjnych

Woda jest substancją warunkującą możliwość wykonania praktycznie wszystkich procesów budowlanych. Niezbędna jest zarówno do produkcji materiałów, jak i ich wbudowania. Jednocześnie ta sama woda, a raczej...

Woda jest substancją warunkującą możliwość wykonania praktycznie wszystkich procesów budowlanych. Niezbędna jest zarówno do produkcji materiałów, jak i ich wbudowania. Jednocześnie ta sama woda, a raczej jej nadmiar, jest czynnikiem powodującym największe zagrożenie dla obiektów budowlanych. Wprowadzana na wiele sposobów z czasem staje się przyczyną wielu niekorzystnych zjawisk, a jej usunięcie poważnym problemem. Dlatego też nieodłącznym elementem wznoszenia czy też remontowania budynków są hydroizolacje.

prof. nzw. dr hab. inż. Irena Ickiewicz Wpływ ocieplenia fundamentów na rozkład temperatury w gruncie w otoczeniu budynku

Wpływ ocieplenia fundamentów na rozkład temperatury w gruncie w otoczeniu budynku Wpływ ocieplenia fundamentów na rozkład temperatury w gruncie w otoczeniu budynku

Głębokość posadowień bezpośrednich określa w Polsce norma PN-81-B-03020 "Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie. Obliczenia statystyczne i projektowanie".

Głębokość posadowień bezpośrednich określa w Polsce norma PN-81-B-03020 "Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie. Obliczenia statystyczne i projektowanie".

dr inż. Sławomir Chłądzyński, mgr inż. Katarzyna Walusiak Wpływ wytrzymałości cementu na właściwości klejów do ociepleń

Wpływ wytrzymałości cementu na właściwości klejów do ociepleń Wpływ wytrzymałości cementu na właściwości klejów do ociepleń

Cement portlandzki jest najczęściej stosowanym spoiwem w recepturach suchych mieszanek. Według opracowania na temat przemysłu cementowego w Polsce na rynku krajowym rocznie wykorzystywane jest obecnie...

Cement portlandzki jest najczęściej stosowanym spoiwem w recepturach suchych mieszanek. Według opracowania na temat przemysłu cementowego w Polsce na rynku krajowym rocznie wykorzystywane jest obecnie ok. 700-800 tys. ton tego spoiwa do wytworzenia suchych mieszanek chemii budowlanej [1], co stanowi ok. 4-5% sprzedaży cementu w kraju.

mgr inż. arch. Tomasz Rybarczyk Fundamenty w budynkach jednorodzinnych

Fundamenty w budynkach jednorodzinnych Fundamenty w budynkach jednorodzinnych

Fundamenty są elementem budynku, który przekazuje obciążenia z części naziemnej na podłoże gruntowe. Wszystkie siły działające na budynek, czyli wiatr, śnieg, obciążenia użytkowe, masa własna konstrukcji...

Fundamenty są elementem budynku, który przekazuje obciążenia z części naziemnej na podłoże gruntowe. Wszystkie siły działające na budynek, czyli wiatr, śnieg, obciążenia użytkowe, masa własna konstrukcji i elementów budynku, są przekazywane na grunt. Z kolei fundamenty przekazują oddziaływania gruntu na konstrukcję. Jeśli zachodzą niekorzystne zjawiska, wywołane na przykład osiadaniem gruntu, ruchy gruntu (np. spowodowane tym, że budynek został wybudowany na terenach eksploatacji górniczych lub terenach...

mgr inż. Maciej Rokiel Badanie skuteczności prac i preparatów do wykonywania przepony poziomej

Badanie skuteczności prac i preparatów do wykonywania przepony poziomej Badanie skuteczności prac i preparatów do wykonywania przepony poziomej

Iniekcja chemiczna jest jedną z metod wykonywania wtórnej izolacji poziomej. Celem iniekcji chemicznej jest wytworzenie w przegrodzie przepony przerywającej podciąganie kapilarne, a także uzyskanie, w...

Iniekcja chemiczna jest jedną z metod wykonywania wtórnej izolacji poziomej. Celem iniekcji chemicznej jest wytworzenie w przegrodzie przepony przerywającej podciąganie kapilarne, a także uzyskanie, w dalszym czasie, w strefie muru nad przeponą, obszaru normalnej wilgotności.

dr inż. Wioletta Jackiewicz-Rek, mgr inż. Kaja Kłos, inż. Paweł Zieliński Wymagania dla betonu wodoszczelnego

Wymagania dla betonu wodoszczelnego Wymagania dla betonu wodoszczelnego

Definiując beton wodoszczelny mający zastosowanie w realizacji obiektów tworzących barierę dla wody, nie sposób zacząć bez określenia, że jest to taki rodzaj betonu, który izoluje ze względu na swoje właściwości.

Definiując beton wodoszczelny mający zastosowanie w realizacji obiektów tworzących barierę dla wody, nie sposób zacząć bez określenia, że jest to taki rodzaj betonu, który izoluje ze względu na swoje właściwości.

dr inż. Bartłomiej Monczyński Prowadzenie prac hydroizolacyjnych w okresie zimowym

Prowadzenie prac hydroizolacyjnych w okresie zimowym Prowadzenie prac hydroizolacyjnych w okresie zimowym

Zima jak co roku zaskoczyła drogowców! Zdanie to (choć - nawiasem mówiąc - bardzo krzywdzące dla wspomnianych drogowców, którzy zajmują się budową dróg, a nie ich utrzymaniem) doskonale obrazuje zjawisko,...

Zima jak co roku zaskoczyła drogowców! Zdanie to (choć - nawiasem mówiąc - bardzo krzywdzące dla wspomnianych drogowców, którzy zajmują się budową dróg, a nie ich utrzymaniem) doskonale obrazuje zjawisko, które widoczne jest szczególnie w budownictwie: to, co nieuniknione, potrafi zaskoczyć.

mgr inż. Maciej Rokiel Hydroizolacje podziemnych części budynków

Hydroizolacje podziemnych części budynków Hydroizolacje podziemnych części budynków

Poprawne (zgodne ze sztuką budowlaną) zaprojektowanie i wykonanie budynku to bezwzględny wymóg bezproblemowej, długoletniej eksploatacji. Podstawą jest odpowiednie rozwiązanie konstrukcyjne części zagłębionej...

Poprawne (zgodne ze sztuką budowlaną) zaprojektowanie i wykonanie budynku to bezwzględny wymóg bezproblemowej, długoletniej eksploatacji. Podstawą jest odpowiednie rozwiązanie konstrukcyjne części zagłębionej w gruncie. Doświadczenie pokazuje, że znaczącą liczbę problemów związanych z eksploatacją stanowią problemy z wilgocią. Woda jest niestety takim medium, które bezlitośnie wykorzystuje wszelkie usterki i nieciągłości w warstwach hydroizolacyjnych, wnikając do wnętrza konstrukcji.

dr inż. Bartłomiej Monczyński Wtórna hydroizolacja przyziemnych części budynków

Wtórna hydroizolacja przyziemnych części budynków Wtórna hydroizolacja przyziemnych części budynków

Podstawowym zadaniem w przypadku renowacji zawilgoconych budynków jest ich osuszenie, rozumiane jako skoordynowany zespół działań technicznych i technologicznych, który ma na celu trwałe obniżenie poziomu...

Podstawowym zadaniem w przypadku renowacji zawilgoconych budynków jest ich osuszenie, rozumiane jako skoordynowany zespół działań technicznych i technologicznych, który ma na celu trwałe obniżenie poziomu zawilgocenia (zazwyczaj do poziomu 3-6% wilgotności masowej), co z kolei umożliwi prowadzenie dalszych prac budowlanych i/lub konserwatorskich, a po ich zakończeniu użytkowanie budynku zgodnie z przewidzianym przeznaczeniem [1].

mgr inż. Tomasz Połubiński, prof. dr hab. inż. Łukasz Drobiec, mgr inż. Remigiusz Jokiel Zabezpieczenie konstrukcji murowych przed zarysowaniem przez zbrojenie spoin wspornych

Zabezpieczenie konstrukcji murowych przed zarysowaniem przez zbrojenie spoin wspornych Zabezpieczenie konstrukcji murowych przed zarysowaniem przez zbrojenie spoin wspornych

Jednym ze sposobów ograniczenia tempa zarysowań w obszarach koncentracji naprężeń jest aplikacja zbrojenia, którego tradycje stosowania sięgają drugiej połowy XIX wieku. Zadaniem zbrojenia jest przejęcie...

Jednym ze sposobów ograniczenia tempa zarysowań w obszarach koncentracji naprężeń jest aplikacja zbrojenia, którego tradycje stosowania sięgają drugiej połowy XIX wieku. Zadaniem zbrojenia jest przejęcie sił występujących w strefach rozciąganych muru, "rozładowanie" naprężeń w miejscach ich koncentracji oraz redystrybucja odkształceń skoncentrowanych w pewnych strefach muru.

dr inż. Bartłomiej Monczyński Uszczelnienie od zewnątrz odsłoniętych elementów istniejących budynków

Uszczelnienie od zewnątrz odsłoniętych elementów istniejących budynków Uszczelnienie od zewnątrz odsłoniętych elementów istniejących budynków

Hydroizolację przyziemnej części istniejącego budynku (hydroizolację wtórną), o ile jest to technicznie i/lub ekonomicznie wskazane, należy wykonywać od zewnątrz, to jest w taki sposób, aby całkowicie...

Hydroizolację przyziemnej części istniejącego budynku (hydroizolację wtórną), o ile jest to technicznie i/lub ekonomicznie wskazane, należy wykonywać od zewnątrz, to jest w taki sposób, aby całkowicie uniemożliwić wnikanie wody oraz wilgoci w strukturę przegród zagłębionych w gruncie.

dr inż. Bartłomiej Monczyński Uszczelnianie istniejących budynków od wewnątrz

Uszczelnianie istniejących budynków od wewnątrz Uszczelnianie istniejących budynków od wewnątrz

Wykonanie wtórnej hydroizolacji przyziemnej części budynku od zewnątrz jest najlepszym rozwiązaniem z punktu widzenia fizyki budowli, w pewnych sytuacjach może ono się jednak okazać (w całości lub częściowo)...

Wykonanie wtórnej hydroizolacji przyziemnej części budynku od zewnątrz jest najlepszym rozwiązaniem z punktu widzenia fizyki budowli, w pewnych sytuacjach może ono się jednak okazać (w całości lub częściowo) technicznie i/lub ekonomicznie niewskazane. Wtedy należy wziąć pod uwagę wykonanie uszczelnienia od wewnątrz.

KOESTER Polska Iniekcja uszczelniająca żelem akrylowym KÖSTER Injektion Gel G4 żelbetowej płyty fundamentowej podziemnej hali pieca do wytopu szkła

Iniekcja uszczelniająca żelem akrylowym KÖSTER Injektion Gel G4 żelbetowej płyty fundamentowej podziemnej hali pieca do wytopu szkła Iniekcja uszczelniająca żelem akrylowym KÖSTER Injektion Gel G4 żelbetowej płyty fundamentowej podziemnej hali pieca do wytopu szkła

W ramach prowadzonych prac modernizacyjnych i okresowej wymiany pieca do wytopu szkła podjęto decyzję o usunięciu powstałych podczas dotychczasowej eksploatacji nieszczelności płyty fundamentowej. Płyta...

W ramach prowadzonych prac modernizacyjnych i okresowej wymiany pieca do wytopu szkła podjęto decyzję o usunięciu powstałych podczas dotychczasowej eksploatacji nieszczelności płyty fundamentowej. Płyta o wymiarach w świetle ścian 35,50x36,27 m i grubości 1,60 m wykazywała liczne i okresowo intensywne przecieki, które powodowały konieczność tymczasowego odprowadzania przenikających wód gruntowych systemem rowków powierzchniowych wyciętych w płycie do studzienek zbiorczych i odpompowywania. Powierzchnia...

dr inż. Bartłomiej Monczyński Wtórne hydroizolacje poziome wykonywane w technologii iniekcji

Wtórne hydroizolacje poziome wykonywane w technologii iniekcji Wtórne hydroizolacje poziome wykonywane w technologii iniekcji

Pod pojęciem iniekcji, technologii iniekcji lub też iniekcji chemicznej należy rozumieć wprowadzenie środka iniekcyjnego w strukturę muru w taki sposób, aby zapewniać jego rozłożenie (rozprowadzenie) w...

Pod pojęciem iniekcji, technologii iniekcji lub też iniekcji chemicznej należy rozumieć wprowadzenie środka iniekcyjnego w strukturę muru w taki sposób, aby zapewniać jego rozłożenie (rozprowadzenie) w całym przekroju przegrody.

mgr inż. Maciej Rokiel Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające

Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające

Konieczność wykonania skutecznych powłok wodochronnych to nie tylko jeden z podstawowych wymogów bezproblemowego i komfortowego użytkowania budynków (obojętne czy w budownictwie mieszkaniowym, użyteczności...

Konieczność wykonania skutecznych powłok wodochronnych to nie tylko jeden z podstawowych wymogów bezproblemowego i komfortowego użytkowania budynków (obojętne czy w budownictwie mieszkaniowym, użyteczności publicznej, przemysłowym itp.) i budowli, lecz także wymóg formalny.

dr inż. Bartłomiej Monczyński Mechaniczne metody wykonywania wtórnych hydroizolacji poziomych

Mechaniczne metody wykonywania wtórnych hydroizolacji poziomych Mechaniczne metody wykonywania wtórnych hydroizolacji poziomych

Wtórną izolację poziomą przeciw wilgoci podciąganej kapilarnie można wykonać w technologii iniekcji chemicznej [1] lub też przy wykorzystaniu tzw. metod mechanicznych.

Wtórną izolację poziomą przeciw wilgoci podciąganej kapilarnie można wykonać w technologii iniekcji chemicznej [1] lub też przy wykorzystaniu tzw. metod mechanicznych.

dr inż. Bartłomiej Monczyński Wtórne hydroizolacje wykonywane metodą iniekcji uszczelniających

Wtórne hydroizolacje wykonywane metodą iniekcji uszczelniających Wtórne hydroizolacje wykonywane metodą iniekcji uszczelniających

Obok iniekcyjnych metod odtwarzania hydroizolacji poziomych [1] w renowacji zawilgoconych budynków stosowane są również iniekcje uszczelniające (nazywane także iniekcjami żelowymi lub żelującymi, od niem....

Obok iniekcyjnych metod odtwarzania hydroizolacji poziomych [1] w renowacji zawilgoconych budynków stosowane są również iniekcje uszczelniające (nazywane także iniekcjami żelowymi lub żelującymi, od niem. Gelinietion oraz ang. injection of gel), tj. takie, które umożliwiają wykonanie uszczelnienia również przeciw wodzie działającej pod ciśnieniem.

mgr inż. Maciej Rokiel Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające - właściwości i zastosowanie

Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające - właściwości i zastosowanie Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające - właściwości i zastosowanie

W pierwszej części artykułu [Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające] omówione zostały zasady doboru materiałów wodochronnych. Niniejszy artykuł jest rozszerzeniem i uzupełnieniem informacji o specyfice...

W pierwszej części artykułu [Hybrydowe (reaktywne) masy uszczelniające] omówione zostały zasady doboru materiałów wodochronnych. Niniejszy artykuł jest rozszerzeniem i uzupełnieniem informacji o specyfice i zastosowaniu hybrydowych mas uszczelniających.

mgr inż. Maciej Rokiel Hydroizolacje rolowe - wybrane zagadnienia

Hydroizolacje rolowe - wybrane zagadnienia Hydroizolacje rolowe - wybrane zagadnienia

Podstawą bezproblemowej, długoletniej eksploatacji budynków i budowli jest odpowiednie rozwiązanie konstrukcyjne części zagłębionych w gruncie. Doświadczenie pokazuje bowiem, że znaczącą część problemów...

Podstawą bezproblemowej, długoletniej eksploatacji budynków i budowli jest odpowiednie rozwiązanie konstrukcyjne części zagłębionych w gruncie. Doświadczenie pokazuje bowiem, że znaczącą część problemów związanych z eksploatacją stanowią te powodowane przez wilgoć.

dr inż. Bartłomiej Monczyński Przyczyny zawilgacania budynków

Przyczyny zawilgacania budynków Przyczyny zawilgacania budynków

Wykonanie hydroizolacji w budynku, który w wyniku braku, uszkodzenia lub technicznego zużycia uszczelnienia uległ zawilgoceniu (tj. hydroizolacji wtórnej [1]), jest zagadnieniem na tyle złożonym, że praktycznie...

Wykonanie hydroizolacji w budynku, który w wyniku braku, uszkodzenia lub technicznego zużycia uszczelnienia uległ zawilgoceniu (tj. hydroizolacji wtórnej [1]), jest zagadnieniem na tyle złożonym, że praktycznie każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie.

mgr inż. arch. Tomasz Rybarczyk Płyta fundamentowa – posadowienie i układ warstw

Płyta fundamentowa – posadowienie i układ warstw Płyta fundamentowa – posadowienie i układ warstw

Płyta fundamentowa jest elementem budynku – konstrukcją, która zapewnia bezpośrednie posadowienie budynku na gruncie. Przekazuje obciążenia działające na budynek (użytkowe i oddziaływania środowiska, wiatru...

Płyta fundamentowa jest elementem budynku – konstrukcją, która zapewnia bezpośrednie posadowienie budynku na gruncie. Przekazuje obciążenia działające na budynek (użytkowe i oddziaływania środowiska, wiatru i śniegu) oraz ciężar budynku na podłoże gruntowe. Sama również przejmuje oddziaływania podłoża gruntowego. Jest to więc bardzo ważny element budynku, który decyduje o jego trwałości oraz bezpieczeństwie użytkowania.

dr inż. Bartłomiej Monczyński Transport wody w postaci ciekłej w porowatych materiałach budowlanych

Transport wody w postaci ciekłej w porowatych materiałach budowlanych Transport wody w postaci ciekłej w porowatych materiałach budowlanych

Do zawilgocenia przyziemnej części budynku może dojść na skutek wnikania i akumulacji wody w postaci pary wodnej lub przez przenikanie wody w postaci ciekłej [1].

Do zawilgocenia przyziemnej części budynku może dojść na skutek wnikania i akumulacji wody w postaci pary wodnej lub przez przenikanie wody w postaci ciekłej [1].

dr inż. Bartłomiej Monczyński Odtwarzanie hydroizolacji poziomej muru – kryteria doboru środków iniekcyjnych

Odtwarzanie hydroizolacji poziomej muru – kryteria doboru środków iniekcyjnych Odtwarzanie hydroizolacji poziomej muru – kryteria doboru środków iniekcyjnych

Iniekcyjne metody odtwarzania w murach izolacji poziomych przeciw wilgoci podciąganej kapilarnie [1], w odróżnieniu od metod mechanicznych [2], nie mają za zadanie stworzyć całkowicie nieprzepuszczalnej...

Iniekcyjne metody odtwarzania w murach izolacji poziomych przeciw wilgoci podciąganej kapilarnie [1], w odróżnieniu od metod mechanicznych [2], nie mają za zadanie stworzyć całkowicie nieprzepuszczalnej dla wody bariery [3]. Za wystarczający uznaje się efekt w postaci stworzenia ciągłej warstwy redukującej podciąganie kapilarne do tego stopnia, aby po pewnym czasie (dzięki wymianie wilgoci z otaczającym otoczeniem) w strefie muru nad przeponą powstał obszar o normalnej wilgotności (wilgotności równowagowej)...

Wybrane dla Ciebie

Pokrycia ceramiczne na każdy dach »

Pokrycia ceramiczne na każdy dach » Pokrycia ceramiczne na każdy dach »

Jak zrobić szczelną hydroizolację? »

Jak zrobić szczelną hydroizolację? » Jak zrobić szczelną hydroizolację? »

Styropian na wiele sposobów »

Styropian na wiele sposobów » Styropian na wiele sposobów »

Wełna kamienna – izolacja bezpieczna od ognia »

Wełna kamienna – izolacja bezpieczna od ognia » Wełna kamienna – izolacja bezpieczna od ognia »

Profile do montażu metodą „lekką-mokrą »

Profile do montażu metodą „lekką-mokrą » Profile do montażu metodą „lekką-mokrą »

Zanim zaczniesz budowę, zrób ekspertyzę »

Zanim zaczniesz budowę, zrób ekspertyzę » Zanim zaczniesz budowę, zrób ekspertyzę »

Panele grzewcze do ścian i sufitów »

Panele grzewcze do ścian i sufitów » Panele grzewcze do ścian i sufitów »

Skuteczna walka z wilgocią w ścianach »

Skuteczna walka z wilgocią w ścianach » Skuteczna walka z wilgocią w ścianach »

Termomodernizacja na krokwiach dachowych »

Termomodernizacja na krokwiach dachowych » Termomodernizacja na krokwiach dachowych »

Podpowiadamy, jak wybrać system ociepleń

Podpowiadamy, jak wybrać system ociepleń Podpowiadamy, jak wybrać system ociepleń

Uszczelnianie fundamentów »

Uszczelnianie fundamentów » Uszczelnianie fundamentów »

Prawidłowe wykonanie elewacji w systemie ETICS to jakość, żywotność i estetyka »

Prawidłowe wykonanie elewacji w systemie ETICS to jakość, żywotność i estetyka » Prawidłowe wykonanie elewacji w systemie ETICS to jakość, żywotność i estetyka »

Copyright © 2004-2019 Grupa MEDIUM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, nr KRS: 0000537655. Wszelkie prawa, w tym Autora, Wydawcy i Producenta bazy danych zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione. Korzystanie z serwisu i zamieszczonych w nim utworów i danych wyłącznie na zasadach określonych w Zasadach korzystania z serwisu.
Portal Budowlany - Izolacje.com.pl

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies. Nim Państwo zaczną korzystać z naszego serwisu prosimy o zapoznanie się z naszą polityką prywatności oraz Informacją o Cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności oraz Informacji o Cookies. Administratorem Państwa danych osobowych jest Grupa MEDIUM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.K., nr KRS: 0000537655, z siedzibą w 04-112 Warszawa, ul. Karczewska 18, tel. +48 22 810-21-24, właściciel strony www.izolacje.com.pl. Twoje Dane Osobowe będą chronione zgodnie z wytycznymi polityki prywatności www.izolacje.com.pl oraz zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r i z Ustawą o ochronie danych osobowych Dz.U. 2018 poz. 1000 z dnia 10 maja 2018r.