Ocieplanie stropodachów
Straty ciepła uchodzącego przez stropodachy stanowią 15–20% wszystkich strat ciepła w budynku. Wielkość ta zależy od zastosowanej izolacji termicznej oraz od stosunku powierzchni dachu do pozostałej powierzchni, przez którą ucieka ciepło. W budynkach parterowych udział strat w całym bilansie jest największy. W budynkach wysokich, 10–11-kondygnacyjnych z wielkiej płyty, przez dach ucieka 5–7% ciepła. Nawet te niewielkie straty warto ograniczyć dzięki ociepleniu dachów. Takie przedsięwzięcie, poza zmniejszeniem strat ciepła w okresie grzewczym, zapewni także ochronę przed wysokimi temperaturami latem.
Zobacz także
Recticel Insulation Nowoczesne technologie termoizolacyjne Recticel w renowacji budynków historycznych
W dzisiejszych czasach zachowanie dziedzictwa kulturowego i jednoczesne dostosowanie budynków do współczesnych standardów efektywności energetycznej stanowi duże wyzwanie zarówno dla inwestora, projektanta...
W dzisiejszych czasach zachowanie dziedzictwa kulturowego i jednoczesne dostosowanie budynków do współczesnych standardów efektywności energetycznej stanowi duże wyzwanie zarówno dla inwestora, projektanta jak i wykonawcy. Niejednokrotnie w ramach inwestycji, począwszy już od etapu opracowywania projektu, okazuje się, że tradycyjne materiały izolacyjne i metody ich aplikacji nie są wystarczające, aby zapewnić właściwe parametry termiczne i należytą ochronę wartości historycznych budynku.
Paroc Panel System Izolacja dachu skośnego – praktyczne wskazówki dla bezproblemowej eksploatacji
Projektując konstrukcję dachu skośnego, za nadrzędny cel należy obrać zapewnienie maksymalnej efektywności energetycznej oraz komfortu korzystania z poddasza. Biorąc pod uwagę rosnący nacisk na ograniczanie...
Projektując konstrukcję dachu skośnego, za nadrzędny cel należy obrać zapewnienie maksymalnej efektywności energetycznej oraz komfortu korzystania z poddasza. Biorąc pod uwagę rosnący nacisk na ograniczanie wpływu budynków na środowisko, odpowiedzialne zaplanowanie ocieplenia dachu wełną i zadbanie o odpowiedni przepływ powietrza staje się niezbędne. Oba aspekty mają bezpośredni wpływ na utrzymanie optymalnej temperatury w pomieszczeniach, minimalizację strat ciepła oraz ochronę konstrukcji przed...
Onduline Polska Sp. z o.o. Płyta bitumiczna – wszechstronne i uniwersalne pokrycie dachowe
Płyty bitumiczne to jeden z najbardziej uniwersalnych materiałów pokryciowych, który z roku na rok cieszy się coraz większą popularnością. Wyróżniają się one nie tylko trwałością, ale również wszechstronnością...
Płyty bitumiczne to jeden z najbardziej uniwersalnych materiałów pokryciowych, który z roku na rok cieszy się coraz większą popularnością. Wyróżniają się one nie tylko trwałością, ale również wszechstronnością zastosowań, która czyni je idealnym rozwiązaniem dla szerokiego spektrum projektów. Czym dokładnie są płyty bitumiczne i dlaczego warto rozważyć ich użycie?
Wymagania dotyczące izolacyjności cieplnej stropodachów zawarte zostały w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki ich usytuowanie (DzU z 2002 r. nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Zgodnie z jego zapisami budynek powinien być tak zaprojektowany i wykonany, by ilość energii cieplnej potrzebnej do jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem można było utrzymać na racjonalnie niskim poziomie.
Warunek ten normowany jest za pomocą wskaźnika E, który określa obliczeniowe zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania budynku w sezonie grzewczym. Wyraża on ilość energii przypadającej w ciągu roku na 1 m3 kubatury ogrzewanej części budynku i zależy od współczynnika kształtu budynku A/V (A – suma pól powierzchni wszystkich przegród zewnętrznych; V – kubatura netto ogrzewanej części budynku). Wartości graniczne wskaźnika E0 wynoszą od 29 do 37,4 kWh/(m3·rok).
Dla budynku mieszkalnego wielorodzinnego i zamieszkania zbiorowego wymagania dotyczące zużycia energii uznaje się za spełnione, jeżeli wartość wskaźnika E, jest mniejsza od wartości granicznej E0, a także jeżeli przegrody budowlane odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej oraz innym wymaganiom określonym w załączniku do rozporządzenia.
W odniesieniu do budynku jednorodzinnego wymagania uznaje się za spełnione, jeżeli wartość wskaźnika E jest mniejsza od wartości granicznej E0 oraz jeżeli przegrody budowlane odpowiadają wymaganiom określonym w pkt. 2 załącznika do rozporządzenia (dotyczącym oszczędności energii) lub gdy przegrody odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej oraz innym wymaganiom określonym w załączniku do rozporządzenia.
Dla budynku użyteczności publicznej i produkcyjnego wymagania uznaje się za spełnione, jeżeli przegrody budowlane odpowiadają wymaganiom izolacyjności cieplnej oraz innym wymaganiom określonym w załączniku do rozporządzenia. Minimalne wymagania izolacyjności przegród budowlanych zostały określone w załączniku do rozporządzenia w sprawie warunków technicznych. Zgodnie z nimi wartości współczynnika przenikania ciepła Uk stropodachów nie mogą być większe niż wartości Uk(max).
Wymagania dotyczące izolacyjności cieplnej stropodachów modernizowanych wskazane zostały w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 15 stycznia 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy audytu energetycznego (DzU z 2002 r. nr 12, poz. 114). Zgodnie z nimi minimalna wartość oporu cieplnego stropodachu budynku po termomodernizacji powinna wynosić R = 4,5 (m2·K)/W (czyli maksymalna wartość współczynnika przenikania ciepła U = 0,23 W/(m2·K)). Termomodernizacja stropodachu uzależniona jest od rodzaju i stanu technicznego jego konstrukcji, a jeśli jest to stropodach ocieplony – także od stanu istniejącej na nim izolacji termicznej i pozostałych warstw.
Przy naprawach stropodachów ocieplanych należy uwzględniać problem dyfuzji pary wodnej przez materiały oraz wpływ wilgoci budowlanej. Ogólnie rzecz biorąc, stosuje się tylko materiały termoizolacyjne suche, odpowiednio wcześniej zabezpieczone przed zawilgoceniem w czasie magazynowania i wykonywania robót.
Stosowanie wcześniej materiałów wilgotnych (np.: lekkich betonów wykonywanych na miejscu) wymaga rozwiązań umożliwiających odprowadzenie wilgoci. W konstrukcjach stropodachów pełnych wymaga się, by wilgoć odprowadzana była w kierunku do pomieszczenia, dlatego w konstrukcji takiego stropu nie powinno się stosować paroizolacji. Z kolei ocieplanie takiego stropodachu styropianem, jeśli pod nim znajdują się pomieszczenia mokre, wymaga pozostawienia szczeliny wentylacyjnej.
Do ociepleń stropodachów w zależności od ich konstrukcji można stosować typowe materiały izolacyjne, np.:
- płytowe – z wełny mineralnej, polistyrenu ekspandowanego (styropianu), polistyrenu ekstrudowanego (XPS), poliuretanowe, poliizocyjanuranowe (PIR), z włókien celulozowych i inne,
- w formie mat – z wełny mineralnej, włókien celulozowych,
- granulaty – wełnę mineralną, styropian, rozwłóknioną celulozę, perlit, keramzyt.
Stare pokrycia i warstwy izolacyjne w stropodachach pełnych wymienia się, jeśli są w złym stanie technicznym. Po ich usunięciu płytę stropową należy ocieplić na nowo, pamiętając o położeniu na spodzie warstwy paroizolacyjnej zabezpieczającej izolację cieplną przed dyfuzją pary wodnej z pomieszczenia i jej ewentualnym wykraplaniem się w tej strefie. Aby paroizolacja dobrze spełniała swoje zadanie, musi być jednak szczelnie połączona na zakłady. Najczęściej stosowane są w tym celu materiały hydroizolacyjne rolowane (np. papy bitumiczne).
Stropodachy pełne, których warstwy izolacyjne i pokryciowe są w dobrym stanie, ociepla się poprzez ułożenie dodatkowych warstw materiałów izolacyjnych na istniejącym pokryciu oraz wykonanie na izolacji nowego pokrycia. W istniejącym pokryciu należy wykonać perforacje – w ten sposób powstaje warstwa przepuszczająca parę wodną. Na niej układa się warstwę izolacji cieplnej, a następnie pokrycie odpowietrzane, składające się z papy perforowanej lub wentylacyjnej oraz papy zgrzewalnej.
Możliwe jest również przekształcenie stropodachu pełnego w stropodach o odwróconym układzie warstw (pod warunkiem że konstrukcja dachu ma odpowiednią nośność), czyli takiego, w którym warstwa izolacji termicznej znajduje się nad warstwą wodoszczelną. W tym celu na starym pokryciu układa się termoizolację, a następnie warstwę żwiru lub płyty betonowe. Zaletą takiego rozwiązania jest możliwość wykorzystania powierzchni dachu do celów użytkowych.
Stropodachy wentylowane (w których warstwy rozdzielone są przestrzenią wentylowaną) można ocieplić dodatkową warstwą termoizolacji układanej na istniejącej oraz ułożyć nowe pokrycie. Możliwe jest w tym przypadku również wykonanie stropodachu odpowietrzanego – usunąć istniejące pokrycie, położyć dodatkową warstwę materiału izolacyjnego, zamknąć przestrzeń powietrzną oraz wykonać pokrycie odpowietrzane.
Inną metodą ocieplenia stropodachów wentylowanych, umożliwiającą ułożenie dodatkowej warstwy izolacyjnej bez zdejmowania górnej części stropodachu, jest wdmuchiwanie do zamkniętej przestrzeni stropodachu specjalnie przygotowanego materiału izolacyjnego, który tworzy na powierzchni stropu grubą warstwę ocieplającą.
Wdmuchiwanie wymaga zastosowania specjalistycznego sprzętu do pneumatycznego rozpościerania warstwy izolacyjnej z luźnego materiału. Wykonuje się je najczęściej przez otwory wentylacyjne w ścianach budynku lub przez otwory wywiercane na powierzchni dachu (w płytach dachowych). Otwory te po wykonaniu ocieplenia są szczelnie zamykane i zabezpieczane papą termozgrzewalną lub też montuje się w nich kominki wentylujące wewnętrzną przestrzeń stropodachu. Zaletą takiego rozwiązania jest to, że w czasie robót nie występują żadne uciążliwości dla mieszkańców ani nie powstają odpady. Materiał jest przywożony na miejsce zastosowania bezpośrednio przed ułożeniem, zbędne jest więc składowanie go na miejscu prowadzenia robót.
Zarówno stropodachy pełne, jak i wentylowane można też modernizować, wykorzystując do tego celu natrysk pianki poliuretanowej. Metoda ta pozwala na wykonanie jednocześnie termoizolacji i pokrycia w postaci warstwy pianki poliuretanowej bez konieczności usuwania starego pokrycia.
Opracowano na podstawie materiałów ze strony www.cieplej.pl
STYCZEŃ 2008