W obowiązujących przepisach nie ma wymagań dotyczących izolowania termicznego ścian fundamentowych. Trzeba natomiast ocieplić całą podłogę na gruncie. Zazwyczaj w domach jednorodzinnych układa się ok. 10 cm materiału izolacyjnego, ściany izoluje się warstwą ok. 8 cm.
Dla izolacyjności termicznej piwnic duże znaczenie ma grubość ścian fundamentowych, które muszą wytrzymać obciążenie. Jednocześnie im są cieńsze, tym mniejsza będzie powierzchnia, przez którą ucieka ciepło. Drugim czynnikiem jest wysokość cokołu, czyli części ścian, wystającej ponad poziom terenu (30-70 cm). Im mniej, tym więcej ciepła będzie uciekało do gruntu przez podłogę – zmieści się pod nią mniej izolującej podsypki. Wtedy należy zaizolować cokół, ale nie trzeba wprowadzać ocieplenia poniżej poziomu gruntu.
Materiał izolacyjny piwnic musi być odporny na wilgoć, grzyby i pleśń. Obecnie w takim wykonaniu spotyka się nawet wełnę mineralną. Spójrzmy, co jest dostępne na rynku.
Styropian – do izolowania ścian jedno- i dwuwarstwowych stosuje się płyty FS 20. Przykleja się je całą powierzchnią do ściany, np. Dysperbitem lub Abizolem TM (preparat musi być przeznaczony do kontaktu ze styropianem, o czym informuje producent na opakowaniu). Są to wodne emulsje asfaltowo-kauczukowe, które dodatkowo izolują ścianę przed wilgocią. Od strony zewnętrznej należy ochronić styropian tłoczoną folią hydroizolacyjną lub siatką z włókna szklanego, wtopioną w zaprawę klejową. Zabezpieczy to materiał przed gryzoniami. W ścianach trójwarstwowych można umieścić styropian odmiany FS 15, o nieco gorszych parametrach, ponieważ będzie go chroniła ścianka osłonowa. Styropianu nie należy stosować przy wysokim poziomie wód gruntowych - jego nasiąkliwość jest niewielka, ale nie powinien być on narażony na stały kontakt z wodą. Zazwyczaj stosuje się warstwę styropianu grubości 5 cm.
Polistyren ekstrudowany – ma jeszcze mniejszą nasiąkliwość niż styropian, dlatego może być stosowany nawet przy wysokim poziomie wód gruntowych. Jest też bardziej odporny na uszkodzenia mechaniczne, ale również nieodporny na rozpuszczalniki organiczne. Do przyklejania należy więc stosować takie same preparaty, jak w przypadku styropianu. Wystarczająco ociepli ściany fundamentowe warstwa grubości 4 cm.
Wełna mineralna – do izolacji ścian fundamentowych przeznaczone są specjalne twarde płyty o gęstości powyżej 110 kg/m3, niewielkiej nasiąkliwości i małej ściśliwości. Materiał ten sprawdza się jednak najlepiej jako izolacja ścian trójwarstwowych. Warstwa wełny mineralnej powinna być stosunkowo gruba – 6 cm.
Keramzyt – może być stosowany od strony wewnętrznej. Wypełnia się nim wykop fundamentowy wyłożony folią budowlaną lub geowłókniną; nasyp musi być szerszy u góry, a węższy w podstawie. Oprócz luźnego keramzytu (warstwa grubości ok. 20 cm) można zastosować keramzytobeton (ok. 45 cm).
| UWAGA |
| Jeśli podłoga jest niewiele wyniesiona ponad teren, trzeba izolować ściany fundamentowe na głębokość 1 m. Na grubość ścian ma wpływ sposób wykończenia cokołu. Jeśli będzie obłożony cegłami ściana musi być na tyle szeroka, by tak szeroki cokół mógł się na niej oprzeć. |
Normy budowlane nakazują ocieplanie ścian fundamentowych do głębokości 1 m poniżej poziomu terenu. I lepiej to zrobić, zresztą większość architektów zaleca zarówno ocieplanie całych ścian fundamentowych, jak i całej podłogi na gruncie. Wprawdzie niektórzy fachowcy twierdzą, że wystarczy zaizolowanie tylko pasa podłogi o szerokości 1 m, ale w gruncie rzeczy koszt wykonania izolacji nie jest duży, a zyskujemy pewność, że nie będzie uciekało ciepło.
KWIECIEŃ 2008
