Sposób zakotwienia na koronie skarpy
Na RYS. 12, RYS. 13, RYS. 14, RYS. 15 i RYS. 16 przedstawiono główne problemy stateczności systemów uszczelnień geosyntetycznych na skarpach składowisk odpadów.
Zachowanie geosyntetyków zakotwionych u naziomie skarpy jest decydującym czynnikiem przy ustalaniu wymiarów systemów uszczelnień geosyntetycznych na skarpach.
 |
 |
| RYS. 12-13. Główne problemy stateczności systemów uszczelnień geosyntetycznych na skarpach składowisk odpadów: 1 - zakotwienie, 2 - stateczność uszczelnienia geosyntetycznego, 3 - ochrona przeciwerozyjna, 4 - tarcie, 5 - warstwa gruntu; rys.: archiwum autora |
Aby zoptymalizować kształt budowli (ograniczyć obszar zajmowany przez zakotwienie w naziomie skarpy), czasem korzysta się z rozwiązań w postaci różnych form rowów kotwiących. Problemem pozostaje obliczenie wymaganych wymiarów takiego elementu.
 |
 |
 |
| RYS. 14-16. Główne problemy stateczności systemów uszczelnień geosyntetycznych na skarpach składowisk odpadów; rys.: archiwum autora | ||
 |
| RYS. 17-18. Typowe rodzaje zniszczenia zakotwienia geomembrany; rys. archiwum autora |
Rolą zakotwienia jest przeciwstawianie się sile rozciągającej wywoływanej przez tarcie wzdłuż skarpy. Do tego może służyć zwykły (prosty) odcinek kotwiący.
Zobacz: Awarie i uszkodzenia konstrukcji z geosyntetykami - błędy projektowe i wykonawcze
Geosyntetyki często są jednak instalowane w rowach kotwiących z odcinkiem kotwiącym ułożonym w kształt litery "L" i, "V", co umożliwia optymalizację wymiarów strefy zakotwienia (zajęcie jak najmniej miejsca w poziomie) oraz zapewnienia skuteczne zakotwienie.
Aby ustalić wymiary układu, konieczne jest oszacowanie rozciągania, jakie może zostać wzbudzone w elemencie kotwiącym w zależności od jego kształtu.
Na RYS. 17-18 przedstawiono typowe rodzaje zniszczenia zakotwienia geomembrany.
| DOŁĄCZ DO NEWSLETTERA – kliknij tutaj » |
