| DOŁĄCZ DO NEWSLETTERA - kliknij tutaj » |
 |
| Rys. 1 Przykład układu warstw podłogi na gruncie |
Podłoga na gruncie powinna charakteryzować się odpowiednim poziomem izolacyjności termicznej i spełniać wymagania dotyczące nośności, cech użytkowych i estetycznych. Jej konstrukcja to poziomy układ warstw: posadzka, podkład, odpowiednie warstwy izolacyjne oraz podłoże (rys. 1).
Podstawowe zagrożenia
Wody podskórne, gruntowe i pochodzące z opadów atmosferycznych. Podłoga musi być zaprojektowana i wykonana tak, by wykluczyć możliwość przenikania przez nią wody i wilgoci (Czytaj więcej na ten temat).
Ukształtowanie terenu powinno gwarantować swobodny spływ wody opadowej, grunt powinien być odrenowany lub zabezpieczony w inny sposób przed przenikaniem wody do posadzki. Projekt musi zakładać zmieniający się poziom lustra wód gruntowych.
Warunki geotechniczne. Przy doborze rodzaju podłogi bardzo ważną rolę odgrywają parametry geotechniczne podłoża gruntowego, a dokładniej jego nośność, wysadzinowość oraz zdolność kapilarnego podciągania wody. Grunt powinien być dokładnie przebadany. Najkorzystniejszym rodzajem jest grunt sypki bez domieszek.
Czynniki biologiczne.
Utrzymujący się stan zawilgocenia sprzyja rozwojowi bakterii, drobnoustrojów, grzybów i pleśni, stwarza warunki dla zagnieżdżenia się insektów i gryzoni.
Postępujący rozkład biologiczny posadzki obniża warunki sanitarno-higieniczne w pomieszczeniach i osłabia strukturę obiektu (murszenie podłogi oraz stykających się z nią ścian ław fundamentowych).
Rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne, warunki cieplno-wilgotnościowe, a także intensywność wymiany powietrza w pomieszczeniach przygruntowych powinny uniemożliwiać powstawanie zagrzybienia. Z tego względu, odpowiednio do stopnia zagrożenia korozją biologiczną, do budowy należy stosować materiały, wyroby i elementy budowlane odporne lub uodpornione na zagrzybienie oraz inne formy biodegradacji.
Czynniki mechaniczne.
Konstrukcja podłogi powinna sprostać najbardziej niekorzystnym wariantom obciążenia, takim jak obciążenia skupione i ciągłe, statyczne i dynamiczne, termiczne, wilgotnościowe itp., dlatego bardzo ważne jest dobranie efektywnej grubości podkładu nośnego oraz jego ukształtowanie, a także prawidłowe zaprojektowanie pozostałych warstw podłogi. Na przykład skurcz betonu, występujący w okresie jego wiązania i twardnienia, może powodować pękanie powierzchni.
Skutki tego zjawiska należy przewidzieć i ograniczyć przez zastosowanie odpowiedniego układu szczelin pionowych, wynikającego z fizyki gruntu, głównie jego miąższości i zwartości, a także cech biologicznych. Podłoże gruntowe powinno mieć odpowiednią wytrzymałość oraz ograniczoną do minimum ściśliwość.
