Analiza rozwiązań materiałowych podłóg na stropach w budynkach - studium przypadku

Podłoga jest elementem wykończeniowym nadającym podłożu wymagane cechy użytkowe, estetyczne oraz właściwości izolacyjne (akustyczne, termiczne, przeciwwilgociowe). Składa się zasadniczo z kilku warstw z zróżnicowanych materiałów. Układa się je na stropach międzykondygnacyjnych oraz na gruncie w przypadku pomieszczeń najniższej kondygnacji.

Rodzaje podłóg można podzielić w zależności od następujących czynników:

• przeznaczenie (budynki mieszkalne, przemysłowe, użyteczności publicznej o zróżnicowanym przeznaczeniu),
• materiał posadzki (drewno, tworzywa sztuczne, materiały mineralne i bitumiczne),
• wymagania techniczno-użytkowe (izolacyjność termiczna, dźwiękochłonność, chemoodporność, wodoszczelność),
• usytuowanie w budynku (na gruncie, międzykondygnacyjna, nad piwnicami, nad przejazdami) [1].

Przykładowe rozwiązania materiałowe podłogi na stropie międzykondygnacyjnym

Rozwiązania materiałowe podłóg na stropie międzykondygnacyjnym są zróżnicowane w zależności od wielu czynników. Jednak można wyodrębnić kilka podstawowych warstw: sufit, warstwa konstrukcyjna - strop, izolacja przeciwwilgociowa, izolacja (termiczna lub akustyczna), listew dylatacyjna oddzielająca warstwy podłogi od ściany, podkład pod posadzkę, posadzka.

Sufit wykonany jest w postaci tynku wewnętrznego, płyt gipsowo-kartonowych, płyt drewnopochodnych lub w postaci sufitu podwieszanego.

Strop kondygnacyjny może występować w różnej postaci materiałowej i konstrukcyjnej: strop drewniany, żelbetowy, ceramiczny, na belkach stalowych, płytowy czy też gęstożebrowy. Pełni funkcję nośną związaną z przenoszeniem obciążeń własnych i zewnętrznych, ale także ma istotne znaczenie w zakresie izolacyjności akustycznej.

Czytaj też: Przegrody budowlane stykające się z gruntem - analiza parametrów >>>

Warstwy izolacyjne układane są często bezpośrednio na stropie jako: izolacja przeciwwilgociowa w postaci foli budowlanej, papy na lepisku lub masy bitumicznej, izolacja wodoszczelna w tzw. pomieszczeniach mokrych - sanitarnych oraz gospodarczych (a także na gruncie przy wysokim poziomie wody gruntowej), izolacja paroszczelna nad pomieszczeniami o bardzo dużej wilgotności (nad pralnią, suszarnią, kotłownią, sauną), izolacja termiczna (nad nieogrzewanymi piwnicami, nad ostatnią kondygnacją użytkową (ogrzewaną) oraz nad przejazdami wykonana m.in. z płyt z wełny mineralnej twardej, płyt styropianowych lub płyt z pianki poliuretanowej PIR, izolacja akustyczna pomiędzy pomieszczeniami lub w szczególnych przypadkach, gdy wymagane jest wyciszenie pomieszczenia ze względu na specyfikę sposobu użytkowania w postaci m.in. płyt z wełny mineralnej twardej, płyt pilśniowych twardych lub ekologicznych materiałów izolacyjnych.

Podkład pod posadzkę stanowi warstwę wyrównawczą (w odniesieniu do izolacji) oraz przejmującą obciążenia i przekazującą je na warstwy konstrukcyjne podłoża. Powinien być równo ułożony i dobrze wypoziomowany oraz mieć odpowiednią wytrzymałość. Od dokładności jego wykonania zależy trwałość i estetyka posadzki. Na podkłady stosuje się specjalne zaprawy cementowe lub gipsowe albo jastrychy. W przypadku stosowania ogrzewania podłogowego podkład musi umożliwić prawidłowe ułożenie przewodów instalacji, aby chronić je przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Posadzka stanowi wierzchnią warstwę podłogi jako wykończenie. Musi spełniać odpowiednie cechy fizyczne i mechaniczne - wytrzymałość na ścieranie, odporność na wodę i inne substancje chemiczne, mrozoodporność, walory antypoślizgowe.

Na RYS. 1-3 przedstawiono przykładowe rozwiązania konstrukcyjno-materiałowe podłóg na stropach międzykondygnacyjnych.

RYS. 1-3. Przykładowe rozwiązania materiałowe podłóg na stropie międzykondygnacyjnym: podłoga pływająca z izolacją z hydrofobizowanej wełny skalnej (1), podłoga pływająca z elektrycznym ogrzewaniem podłogowym z izolacją z hydrofobizowanej wełny skalnej (2) oraz podłoga z desek drewnianych wykonana na legarach drewnianych (3); źródło [2] Objaśnienia: 1 - taśma izolacyjna, dylatująca wylewkę betonową od ściany na całym obwodzie podłogi, 2 - parkiet drewniany, 3 - klej do parkietu, 4 - gładź wyrównawcza, 5 - wylewka betonowa, 6 - warstwa rozdzielająca, 7 -hydrofobizowana wełna skalna, 8 - strop konstrukcyjny, 9 - płytki ceramiczne, 10 - zaprawa klejowa, 11 – wylewka betonowa grubości 10 cm, 12 - kable grzewcze, 13 - podkładowa wylewka betonowa grubości 1 cm, 14 - taśma izolacyjna, dylatująca podłogą od ścian na całym obwodzie pomieszczenia, 15 - drewniane deski podłogowe grubości 3 cm, 16 - izolacja termiczna i akustyczna z miękkiej wełny mineralnej, 17 - drewniane legary na pasach z papy

Najbardziej popularna i skuteczna metoda izolacji akustycznej stropów polega na wykonaniu tzw. podłogi pływającej, czyli wylewki cementowej na podkładzie z płyt z hydrofobizowanej wełny skalnej lub styropianu.

W celu zwiększenia izolacyjności od dźwięków uderzeniowych można zastosować płyty z wełny skalnej. Charakteryzują się one dobrą sprężystością, dzięki czemu podłoga pływająca wykonana z płyt izolacyjnych grubości 40 mm charakteryzuje się wskaźnikiem ważonego zmniejszenia poziomu uderzeniowego stropu wzorcowego Δ_lw = 27 dB i może być zakwalifikowana do klasy akustycznej II.

Badania wykazały, że zwiększenie grubości płyt izolacyjnych nie wpływa w znaczący sposób na polepszenie izolacyjności akustycznej.

Innym sposobem poprawy izolacyjności akustycznej staje się wykonanie sufitu podwieszanego z płyt gipsowo-kartonowych na konstrukcji niezależnej od konstrukcji stropu, z izolacją akustyczną z wełny szklanej lub skalnej. Natomiast w stropach na belkach drewnianych poprawę izolacyjności akustycznej można uzyskać poprzez zastosowanie przekładek z filcu, gumy lub pianki poliuretanowej zakładanych między belkami a poszyciem [2].

Należy podkreślić, że aby podłoga pływająca miała stanowić skuteczną izolację akustyczną między kondygnacjami wylewka betonowa na materiale izolacyjnym nie może mieć bezpośredniego styku ze stropem i ścianami otaczającymi. Dlatego wzdłuż całego obwodu ścian powinien być zakładany pas dylatacji obwodowej o wysokości sięgającej do górnego poziomu wylewki betonowej.

Szczegółowe wymagania izolacyjności akustycznej przegród wewnętrznych w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych podano w PN­‑B-02151-03:1999 [3]. Natomiast dopuszczalne wartości poziomu dźwięków uderzeniowych przenikających do pomieszczeń chronionych w budynkach mieszkalnych zestawiono w PN-B­‑02151-3:2015-10 [4].

[podłogi, stropy, podłoga na stropie, strop międzykondygnacyjny, podłoga pływająca, posadzki, podłoże, rodzaje podłóg]