"Krajowy plan mający na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii" [1] zawiera rekomendowaną do stosowania w praktyce krajową definicję "budynku o niskim zużyciu energii". Jest to budynek spełniający wymogi związane z oszczędnością energii i izolacyjnością cieplną zawarte w Rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [2], obowiązujące od 1 stycznia 2021 r., a dla budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będących ich własnością - od 1 stycznia 2019 r.
Szczegółowe wymagania, jakie ma spełniać tego rodzaju budynek zawarto w załączniku 1. Jednym z parametrów jest wartość współczynnika przenikania ciepła U (TAB. 1).
Najpopularniejszym dziś rozwiązaniem ścian zewnętrznych spełniających aktualne wymagania izolacyjności cieplnej jest ściana warstwowa z wydzieloną zewnętrzną warstwą izolacji termicznej. Jednak także przegrody jednowarstwowe osiągają wartości współczynnika przenikania ciepła na poziomie nawet budynków pasywnych (TAB. 2).
O charakterystyce energetycznej i zapotrzebowaniu na energię użytkową [7] całego budynku decyduje nie tyko izolacyjność termiczna przegrody pełnej, lecz także dodatkowe straty ciepła spowodowane występowaniem mostków termicznych w węzłach konstrukcyjnych. Ich wielkość jest wyrażona liniowym współczynnikiem przenikania ciepła Ψ.
Czytaj też: Zarysowania skurczowe płyt fundamentowych i ścian w budynkach mieszkalnych z garażami podziemnymi >>>
Drugim, indywidualnym dla danego rozwiązania parametrem, jest współczynnik temperaturowy fRsi wyrażający ryzyko rozwoju grzybów pleśniowych.
| Abstrakt |
|---|
W artykule przeanalizowano wpływ rozwiązania pionowej izolacji obwodowej (krawędziowej) w budynkach ze ścianami jednowarstwowymi na parametry charakteryzujące mostek termiczny połączenia budynku z gruntem.Vertical dampproof course of buildings with single wythe wallsThe article presents the analysis of the impact of vertical dampproof courses (edge courses) in buildings with single wythe walls on the parameters of the thermal bridge of slab-on-ground. |
W przypadku zastosowania zewnętrznej warstwy wydzielonego izolatora termicznego (ściany dwuwarstwowe, szczelinowe) węzły można tak ukształtować, aby wyeliminować mostki konstrukcyjne. Połączenie ściany jednowarstwowej zewnętrznej z materiałami o innej przewodności cieplnej oraz wszelkie zmiany jej geometrii powodują nieciągłość izolacji termicznej.
![TABELA 1. Maksymalne wartości współczynnika przenikania ciepła U [W/m,sup>2</sup>·K] podstawowych przegród zewnętrznych według różnych standardów ochrony cieplnej budynków ogrzewanych [1], [2], [3]](/images/photos/24/2286/__b_pionowa_izolacja_obwodowa_tab1.jpg) |
| TABELA 1. Maksymalne wartości współczynnika przenikania ciepła U [W/m2·K] podstawowych przegród zewnętrznych według różnych standardów ochrony cieplnej budynków ogrzewanych [1], [2], [3] |
 |
| TABELA 2. Charakterystyka elementów murowych do wznoszenia ścian jednowarstwowych |
Detal połączenia budynku z gruntem
W celu poprawienia izolacyjności termicznej tego węzła w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [2], wymaga się, aby w budynku mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego, użyteczności publicznej, produkcyjnym, magazynowym i gospodarczym podłoga na gruncie w ogrzewanym pomieszczeniu miała izolację cieplną obwodową z materiału izolacyjnego w postaci warstwy o oporze cieplnym co najmniej 2,0 (m2·K)/W.
Dla typowych stosowanych dziś materiałów termoizolacyjnych o przewodności cieplnej równej λ = 0,04 W/(m·K) grubość tej warstwy wynosi 0,08 m. Izolacja obwodowa (krawędziowa) może być ułożona pionowo na ścianie fundamentowej lub poziomo w podłodze.
 |
| RYS. 1-4. Analizowane rozwiązania ściany fundamentowej: betonowa 36 cm, bez izolacji cokołu (1), dwuwarstwowa: beton 36 cm z izolacją po stronie zewnętrznej (2), szczelinowa: beton 25 cm, izolacja i cegła pełna (3), dwuwarstwowa: beton 36 cm z izolacją od strony wewnętrznej (4); rys. archiwum autorki |
 |
| RYS. 5. Ukształtowanie węzła ściana-podłoga; rys. archiwum autorki |
Za warstwę izolacji krawędziowej według normy PN-EN ISO 13370:2008 [8] można również uznać materiał ściany fundamentowej o współczynniku przewodzenia ciepła mniejszym niż grunt. Rozwiązania na RYS. 1-3 przedstawiają proponowane przez producentów systemów ścian jednowarstwowych sposoby wypełnienia wymagań poprzez zastosowanie izolacji krawędziowej pionowej [4], [5], [6]. Grubość tej izolacji jest przyjmowana na poziomie 5,0 cm lub nie jest podawana w ogóle. Uwzględnione w analizie rozwiązanie RYS. 4, tj. ułożenie izolacji krawędziowej od strony wewnętrznej, zaczerpnięto z normy PN-EN ISO 13370:2008 [8].
Dane i założenia do obliczeń
Rozwiązania izolacji cokołu (RYS. 1-4) przeanalizowano pod kątem ryzyka rozwoju grzybów pleśniowych oraz wartości liniowego współczynnika przenikania ciepła ψ z zastosowaniem opcji A procedury zawartej w PN-EN 10211:2008 [9] i wymiarowania zewnętrznego.
W TAB. 3 i na RYS. 5 przedstawiono geometrię modelu obliczeniowego na przykładzie dwuwarstwowej ściany cokołu oraz charakterystykę wszystkich przyjętych do poszczególnych wariantów obliczeń materiałów.
 |
| TABELA 3. Parametry obliczeniowe węzła ściana-podłoga |
Dodatkową zmienną, która może wpłynąć na otrzymane wyniki jest zasięg izolacji krawędziowej w gruncie. Wymiar ten jest bezpośrednio związany z głębokością posadowienia budynku i wysokością ławy. Nie jest dziś w przepisach narzucony. Za wytycznymi producentów, warstwę izolacji termicznej w podłodze usytuowano na wysokości ściany nadziemia, a nie ściany fundamentowej.
| DOŁĄCZ DO NEWSLETTERA – kliknij tutaj » |
